Rev Theory - The revelation
Soep uit pakjes
The Revelation is het vierde studio-album van Rev Theory, een Amerikaanse band die schippert tussen hardrock, poppunk en nu-metal. De openers Guns en We Own The Night zijn leuke plaatjes die sowieso zullen worden beluisterd door tieners die terugkomen van een vervelende dag op school. Net zoals ik vroeger Linkin Park, Limp Bizkit en Rise Against grijs draaide. Toch wil ik ze zeker niet in het zelfde rijtje zetten. Linkin Park en Limp Bizkit waren een nieuw genre op zich en hebben nummers geschreven die de tijd sowieso zullen doorstaan. Rise Against van zijn kant mixt melodische punk, hardcore en -belangrijk- maatschappelijk relevante teksten tot een lekker gerechtje. En daar knelt het schoentje bij Rev Theory. De muziek hebben we al eens gehoord en met hun teksten zullen ze nooit de nobelprijs literatuur winnen. Al zou dat laatste nog mogen van mij, alleen al om de Kristien Hemmerechtsen van deze aardkloot een hartverzakking aan te smeren. Het daaropvolgende nummer Red Light Queen heeft een stevige riff in petto en onderscheidt zich toch wat. De rest van de cd gaat gewoon op hetzelfde elan verder. Het is oplossoep van Royco zonder balletjes of korstjes. Heel af en toe heb je er toch eens zin in. Maar het is altijd minder lekker dan gedacht. Toch nog een speciale vermelding voor My Killers, het enige nummer waarbij ik in de auto plots over de snelheidslimiet zou gaan zonder het zelf door te hebben.
Rev Theory is het soort band dat rond 16u op dag 3 van Pukkelpop in The Shelter speelt. Je gaat eens kijken vanop een afstand met een pint in de hand en laat je hoofd wat mee schudden. Er speelt geen andere groep die je aanspreekt en je bent hier nu toch. Maar speciaal voor deze stoere jongens uit Massachusetts een kaartje kopen voor een zaalconcert zal toch niet aan mij besteed zijn.
Verdict: 2,5/5
L.D.