Spoon – Hot Thoughts (4/5)
Als gouden lepeltjes met zoete rijstpap
Al een dikke twee decennia lang lepelt Spoon ons met mondjesmaat doordachte poprock in. Vanuit Austin, de Amerikaanse hoofdstad van het alternatieve muziekwereldje, sturen frontman Britt Daniel en co met succes hun pareltjes de wereld rond. Hot Thoughts is hun negende worp alwaar ze hun fantasieën wederom omgezet hebben in mooie muziekjes. De soep wordt bij deze even heet gegeten als ze opgediend wordt.
Als een aanzwellende zwoele zomerdag wordt de plaat op gang getrapt. Hot Thoughts is opzwepende passie gegoten in een bakvorm van 3min49sec. Funky dansschoenen zijn hier geen overbodige luxe. Starten met de titeltrack kan een slecht voorteken zijn voor het verdere verloop van het album. Hoog mikken om de rest van de plaat achter het vlaggenschip te verstoppen. Bij Spoon is hier geen sprake van, integendeel. WhisperI'lllistentohearit doet er nog een ferme schep bovenop. Onheilspellend keyboard-getokkel en afwachtend gesnaar zetten de toon. Halverwege zorgt drummer Jim Eno voor een mooie ritmewissel en wordt er een versnelling hoger geschakeld. Deze track behoort nu al tot het beste dat we in 2017 door ons oorkanaal geduwd kregen ‘c’mon and show me some spirit’. Do I Have to Talk You Into It is er eentje waar Beck momenteel met enige jaloezie naar zit te luisteren. De flow zit er goed in en de tien uiteenlopende songs gaan naadloos over in elkaar. Can I Sit Next to You, de tweede single uit de plaat, kan gecatalogeerd worden onder oorwurmen met scherpe weerhaakjes. Ook hier moet het dansbaar schoeisel binnen voetbereik blijven. I Ain’t The One weet dan weer de meer gevoelige snaar te raken. Met deze beklijvende ballad meanderen we naar het einde toe van deze puike plaat. Het knallende Shotgun en het experimentele Us zorgen nog voor een uitdagend einde. Blijven luisteren is dus de boodschap.
Met deze plaat, als gloeiende gedachte in het achterhoofd, kijken we reikhalzend uit naar hun passage in Arras als perfecte opwarmer voor Radiohead.
(BG)