LOWRIDER – Refractions
Dit is het tweede full album van de Zweedse stonerrockers. De band ontstond in de jaren ’90. Een EP verscheen in 1999 en een full album ‘Ode To Lo’ in 2000. Dit album werd opnieuw uitgebracht in 2002 en kreeg toe meer aandacht. Nu is er dus ‘Refractions’. De plaat opent met ‘Red River’, een bluesy rocker waarin meteen het prachtig combinatiewerk opvalt. Alles klopt gewoon. Schitterend gitaarwerk met wah-wah effect en helemaal los van structuren die we gewoon zijn. Gewaagd en geslaagd. ‘Ode To Ganymede’ start rustig tot na 1’30” de drive de bovenhand neemt. Na 2’40” wordt niet meer gezongen en volgt nog meer dan 4’ muziek. Gitaren!
‘Sernanders Krog’ is een up-temponummer met ruwe klaagzang en een lekkere drive. Na 3’ valt het drumritme weg om te hernemen na 4’ maar een stuk trager. Dan volgt opnieuw gitaarwerk om duimen en vingers af te likken. De gitaarmelodie duurt tot het einde van de song die 8’14” duurt. Let op het fantastisch werk van bas en drum. Wat een song.
‘Ol’ Mule Pepe’ heeft een doomy start maar na 48” hebben we opnieuw een swingende drive. Alle zangpartijen bevinden zich in de eerste helft van de song.
‘Sun Devil’ is een instrumentaal nummer in mid-tempo. Alweer een indrukwekkend samenspel van deze heren.
De plaat sluit af met ‘Pipe Rider’. We zijn vertrokken voor 11’25. Mid-tempo en bij momenten een knipoog naar Kyuss. De gitaarmelodie blijft in uw hoofd hangen.
Dit is stoner van de bovenste plank. De songs hebben eigenzinnige structuren. De drums zorgen hier niet alleen voor het ritme. Het is tegelijkertijd een frontinstrument. Alles klikt. Ik vermoed dat deze schijf hoog zal scoren in de lijstjes.
Guido Grymonprez