Ancient Rites + Drauggard
28/04/2018 - De Verlichte Geest (Roeselare)
Een Black Metal band die binnen de globale metalwereld een constante gebleven is? Dat is Ancient Rites zeker en vast. De band heeft enorm veel personeelswissels doorgemaakt, is geëvolueerd in brengen van hun muziek. En heeft met veel tegenslagen af te rekenen gehad. Maar is ook altijd zijn roots trouw gebleven, en heeft nooit opgegeven. Ook al schiet van de originele bezetting enkel nog zanger, frontman en bezieler Gunther Theys over. De ziel van de beginjaren is eveneens nog steeds aanwezig. De fans van het eerste uur zijn dan ook gebleven. Meer nog, de band trekt anno 2018 een heel ruim publiek van jong, ouder, Rituele black metal tot globale metalhead aan. Waardoor ze nog steeds zalen compleet uitverkopen. Dat de Verlichte Geest in Roeselaere op deze zaterdagavond vol gelopen is, is dan ook niet verwonderlijk. In Roeselaere bewees de band trouwens dat ze, na al die jaren, nog steeds te staan als een huis.
Drauggard: Een moeizame uitmatch, alsnog gewonnen op de punten - 3/5
Hoe moeilijk het is een hondstrouw publiek, dat duidelijk enkel komt voor de hoofdact, aan het bewegen te zetten. Dat ondervond Drauggard aan den lijve. De band ontstond in 2003 en brengt een combinatie tussen thrash en black metal rond Scandinavische mythologie, dood en Apocalyps. Drauggard had het, mede doordat het geluid niet echt goed zat in het begin, moeilijk om het publiek voor zich te winnen. Bovendien ging, wederom vooral in het begin van de set, alles een beetje de iets te gezapige weg uit waardoor alles wat bleef hangen binnen diezelfde gezapig middelmaat.
Gelukkig herpakt Drauggard zich gaandeweg, en legt de lat naar het einde toe zelfs heel hoog. Waardoor uiteindelijk het concert nog uitmondt in een lekker donkere sfeer, zo eigen aan Black Metal. Gekruid met de nodige energie en vuurkracht, zo eigen aan Thrash Metal. Dat had eveneens zijn uitwerking op het ondertussen toch wat uitgedunde publiek. Waardoor de aanwezigen uiteindelijk toch prompt overslag gingen. Kortom. Een moeizame match, alsnog gewonnen op de punten. Is dan ook onze eindconclusie.
Ancient Rites: Anno 2018 nog steeds op eenzame hoogte binnen het typische occulte Black Metal gebeuren - 5/5
Mijn eerste kennismaking met Ancient Rites was in 1998 met de klassieker Fatherland . Als prille dertiger was ik zodanig onder de indruk van die schijf, dat ik prompt deze soort muziek meer ben beginnen waarderen. Meer nog het optreden van Ancient Rites op Graspop Metal Meeting 1999 heeft een onuitwisbare indruk nagelaten. Anno 2018 is dat nog steeds het geval. Ook al zijn er meerder evoluties waarneembaar. Zoals we in 2015 merkten toen we de voorlopig laatste schijf van Ancient Rites, Laguz onder de loep namen. Het overweldigende gevoel van toen, was op die plaat nog steeds aanwezig. Ook live blijkt Ancient Rites ons nog altijd even diep te raken, en lijken de jaren geen vat te hebben op Gunther en de zijnen. Ook al had Gunther af te rekenen met enkele gezondheidsproblemen, zijn performance is nog steeds even fenomenaal als voorheen.
Doordat Gunther met zijn impostante verschijning, stem en uitstraling op dat podium alle aandacht naar zich toetrekt. Zou je haast vergeten dat er ook een band op het podium staat. Nochtans waren we meerdere keren onder de indruk van de vlijmscherpe gitaar solo's Erik Sprooten - gitarist en Thomas Coghrane (sinds 2015 gitarist bij Ancient rites). Uit hun instrument toveren. Gitaar solo's die telkens opnieuw recht doorheen dat hart boren als een mes door een vlootje boter. Als klap op de vuurpijl voelden de mokerslagen die drummer Walter Van Cortenberg uit zijn mouw schudt aan alsof je hersenpan telkens opnieuw wordt ingeslagen. Nee, instrumentaal is er anno 2018 eveneens geen speld tussen te krijgen bij Ancient Rites. Bovendien blijft de occulte tot rituele aanpak, wat deze band al zoveel jaren een bijzondere act maakt om live te zien. Eveneens stevig overeind staan.
In De Verlichte Geest te Roeselare legt Gunther en zijn kompanen de lat dan ook vanaf het begin heel hoog. De band voelt aan dat ze hier een thuismatch spelen, en blijft op dat publiek doorhameren van begin tot einde tot iedereen murw is geslagen. Meer nog, Ancient Rites doet er gaandeweg de set, gewoon nog een paar scheppen bovenop. Gunther gaat zelfs dat publiek letterlijk opzoeken. Spreekt iedereen, persoonlijk aan. Of laat de mensen vooraan strofes meebrullen. De fans kennen de tekst vanbuiten en gaan gretig op dit aanbod in. Waardoor een wervelend, occult black metal feest ontstaat en het dak er prompt compleet afgaat.
We kunnen dan ook besluiten:
Na een dik uur op het scherp van de snee een set afwerken, wordt daar zelfs nog een oorverdovende bisronde aan toegevoegd. Waarna het publiek en de band zelf met een voldaan gevoel vanbinnen huiswaarts keren. Kortom. Ancient Rites bewijst na al die jaren nog steeds op een eenzame hoogte te staan soleren, binnen dat typische occulte Black Metal gebeuren. En liet ons, net zoals circa twintig jaar geleden, ook anno 2018 nog steeds totaal verweest achter. Is onze eindconclusie.
Erik Van Damme