Godsmack
Support: Like A Storm
Trix – Antwerp 13/03/2019
Like A Storm start stipt om 20 uur met ‘Pure Evil’ uit hun album ‘Catacombs’, het album dat zijn stempel zet op dit optreden met uitzondering van de songs Wish You Hell, Become The Enemy en Love You To Hate Me uit ‘Awaken The Fire’. Like A Storm is een modern metal band die hun songs een zeer toegankelijke touch geven. De structuren zijn ietwat voorspelbaar. Er wordt handig gebruik gemaakt van simpele melodieën wat refreinen betreft. Cleane zang gaat hand in hand met schreeuwerige uithalen en komen in elke song voor. Sommige songs proberen zich af te zonderen door het gebruik van een bottleneckgitaar in- en outro (Wish You Hell) en didgeridoos (Become The Enemy en The Devil Inside). Het geluid valt best mee. De set duurt 40 minuten. Leuk weetje: met uitzondering van drummer Zach Wood bestaat de band verder uit broers Chris, Matt en Kent Brooks. En ze vallen in de smaak bij het vrouwelijk geslacht.
Vóór Godsmack de deur intrapt worden we getrakteerd op een technisch staaltje geluid en licht. Er wordt een remix vol samples de zaal ingeslingerd voorzien van een spetterende lichtshow (!). Het start met het drumwerk van Queen’s ‘We Will Rock You’ en herkenbare deuntjes worden er kort na elkaar in verweven. We horen samples van o.a. Rush en Aerosmith. Mooi origineel opwarmertje. Het echte werk begint met ‘When Legends Rise’ uit hun gelijknamige album. Godsmack, en in het bijzonder Sully, heeft er zin in. Het geluid is loepzuiver (drums!!) en de lichtshow gewoonweg verbluffend. Uitschieters zijn ‘Crying Like A Bitch’, Straight Out of Line’, ‘Awake’, ‘Keep Away’ en ‘Voodoo’. Het showgedeelte mag er ook zijn. Op een gegeven moment krijgt het drumstel gezelschap van een tweede drumstel uitgebreid met een percussieset. Sully neemt plaats en er ontstaat een soort drumbattle waar Sully zich profileert als uitstekend percussionist. Dit wordt door een bomvolle Trix gesmaakt. We worden verwend: ‘Come Together’ van The Beatles wordt gecoverd én omgetoverd in een brok rockgeschiedenis. Stukjes wereldbekende muziekjes volgen elkaar op. ‘Tom Sawyer’ (Rush), ‘Dream On’ (Aerosmith), ‘Back in Black’ (AC/DC) en de gitaarfinale van ‘Stairway to Heaven’ (Led Zeppelin) volgen elkaar op. Met ‘Whatever’ wordt de setlist afgesloten. We krijgen drie toegiften. Eerst volgt er een (te lange) uitleg door Sully over het project ‘Scars’. Dit gaat over o.a. financiële hulp voor mensen met psychische problemen. (Bekende namen worden genoemd: C.Cornell, Chester Bennington..) Daarna volgt ‘Under your Scars’ met Sully op keyboard. Een tearjerker te vinden op ‘When Legends Rise’. De tweede toegift ‘Bulletproof’ verdrijft de melige sfeer gevolgd door het met volle overgave gebrachte ‘I Stand Alone’.
Wat opviel was dat gitarist Tony Rombola zichzelf niet in de kijker zet. Eigenaardig want hij speelt zeer voortreffelijk gitaar. Zijn solowerk is herkenbaar. Het is zijn werk. Uitstekend werk. Godsmack rules..en hopelijk blijft dit zo want ‘When Legends Rise’ klinkt anders..
Guido Grymonprez