Mastodon & Kvelertak 09/02/2019 - AB Bxl
Wat hebben die Noren hier verloren?
1 november 2017, Metallica speelt een eerste keer het Sportpaleis plat. In het voorprogramma zien we Kvelertak die moeite heeft om de kille ruimte te vullen met sfeer en de toestromende fans op te warmen. Een halfuur later heerste vooral de gedachte: ‘Wat hebben die Noren hier verloren?’. Een dik jaar later wordt de beste concertzaal van het land door diezelfde Noren moeiteloos op zijn kop gezet en hadden ze halverwege hun set ons metalhart al gewonnen. Je zou haast vergeten dat er ook nog een hoofdprogramma met naam en faam was.
Kvelertak (5/5) vloog verschroeiend uit de startblokken. Opener Åpenbaring, openbaring in het Nederlands, deed zijn naam alle eer aan. Zanger Ivar Nikolaisen, nieuw aan de micro sinds vorig jaar, was energieker dan een opgenaaide Viking op veroveringspad. Hij crowdsurfte al schreeuwend alsof het de normaalste zaak van de wereld was en kreeg meteen de uitverkochte zaal op zijn hand. De catchy tracks 1985, Blodtørst, en Mjød kwamen stevig binnen en er werd geen spaander van de AB heel gelaten. Het lied Kvelertak, letterlijk wurggreep, gaf deze glorieuze triomftocht de slotscène die ze verdiende. Zo zie je maar dat je een band na één optreden niet mag afschrijven. Dat zowel Metallica als Mastodon hen meenemen op hun Europese tournee zegt eigenlijk al voldoende.
Mastodon (4,5/5) kreeg een zaal voorgeschoteld die vakkundig was opgewarmd. Met Singing in the Rain hebben Bran, Troy, Bill en Brent één van de origineelste preludes uit de metalscene. Hun gevoel voor humor en relativeringsvermogen is dan ook algemeen bekend. Crowdpleasers High Road, Show Yourself en Curl Of The Burl werden achterwege gelaten. In plaats daarvan kregen we oude krakers zoals Iron Tusk en March of the Fire Ants in ons gehoorkanaal, gelukkig beschermd door oordoppen, geboord. Songs van hun laatste worp Emperor Of Sand (2017) konden natuurlijk niet ontbreken, maar er werd vooral gegrossierd uit Leviathan (2004) en Blood Mountain (2006). Op het einde kreeg deze oerdegelijke demonstratie nog een extra boost door bij de laatste strepen onversneden sludge metal Scott Kelly (Neurosis) aan de bezetting toe te voegen. De vurige vocals van deze levende legende worden geprezen en beneden door vriend en vijand. Met Blood & Thunder, één der beste metal-anthems ooit, werd een laatste keer ongemeen hard uitgehaald. De hoop op een zomerse passage is er na vanavond voor beide bands alleen maar groter op geworden.
(BG)