STAKE - RHEA
Zomerbubbels Nazareth, 16/08/20
Zitten en zwijgen
Veilig evenementen organiseren in coronatijden is wel degelijk mogelijk beste meneer de cultuurminister. Dat bewijst vzw Popallure in Nazareth. Van 10 tot 16 augustus werden achter de statige kerk concerten met Belgische artiesten georganiseerd. Een goeie mix van gevestigde waarden en aanstormend talent van eigen bodem zorgde dat het gros van de avonden tot de laatste stoel uitverkocht was. Met de teruggeschroefde maatregel van slechts tweehonderd aanwezigen en in deze tijden van cultuurschaarste is dat met bepaalde klinkende namen een batje.
Toen we aankwamen werden we door een vriendelijke medewerker naar onze plaats geleid. We kregen een blaadje met belangrijkste regels en de dranklijst. Er heerste een ongedwongen gezellige sfeer en iedereen volgde probleemloos de afspraken. Mondmaskers in het straatbeeld en in supermarkten zijn we al gewoon maar op een concert is dit toch nog even wennen. Een pluim op de hoed van vzw Popallure.
De jonge wolven van RHEA mochten de avond op gang trappen. Met hun finaleplaats in De Nieuwe Lichting van 2016 kwamen ze aan het belpoppervlak drijven. Vanaf dan werd er met veel enthousiasme aan een live-reputatie gewerkt. Twee weken geleden waren ze naar eigen zeggen zo blij als een klein kind toen ze in de Gentse Ghelamco Arena twee keer tweehonderd fans mochten verblijden met hun eerste optreden van 2020. Met hun hitjes Under My Skin, Stuck In The Middle en If Only (die één van de vetste outroriffs uit de Belgische rockgeschiedenis heeft) werden we al zittend en zwijgend op onze wenken bediend. Met twee EP’s Lust For Blood Pt.I (2019) en Lust For Blood Pt.II, die kunnen gezien worden als één volwaardig album, heeft RHEA genoeg gerief om een volwaardige set te vullen. Toch werd er op het einde nog een overbodige medley van 99 problems (Jay-Z) en Bombtrack (RATM) aan de voor de rest oerdegelijke vertoning gebreid.
Stake opende met het naar hun nieuwe normen trage Devolution. Desalniettemin namen ze ons zoals gewoonlijk meteen mee op hun LSD-trip-achtige rollercoaster. Met Catatonic Dreams en Doped Up Salvations werden de eerste loopings met bijhorend geschreeuw genomen. Brent en co grossierden vooral uit hun laatste worp Critical Method. Maar er werden ook enkel kanonskogels uit Kosmokoma (2015), hun laatste als Steak Number Eight, in de set verwerkt. Zo werden Return of the Kolomon, Charades en Gravity Giants met veel overtuiging in het bewolkte zwerk gesnaard. Met The Absolute Center, Critical Method en Careless was een uur edelmetalen vertier aan een verschroeiend tempo in een oogwenk voorbij. Tijdens de bisronde kregen we nog een hart onder de riem met Your Soul Deserves to Die Twice en werden we uitvoerig bedankt.
De stake met beRHEAnaise saus werd gulzig naar binnengespeeld en smaakt naar meer, veel meer.
(BG)