Concertreport: Triggerfinger en dEUS 29/03/2019
Een hemelse belpop-combo in Noord-Frankrijk
Het is al langer dan vandaag geweten dat het programma van Zénith, L’Aeronef en Le Grand Mix (Tourcoing) in de gaten moeten gehouden worden door meerwaardezoekers van het betere concert voor een prikje. Toen de Belgische muziekgrootheden Triggerfinger en dEUS werden aangekondigd om één van de negen avonden te vullen van het festival Les Paradis Artificiel ging onze concert-alarmbel oorverdovend af.
Met een optreden van Triggerfinger (4,5/5) mee te pikken kan je eigenlijk nooit iets verkeerd doen. Het trio is intussen al 20 jaar aan het rocken dat de blokken er van vliegen en draait met vijf oerdegelijke albums mee aan de Europese top van de alternatieve rockmuziek. We kregen een greep uit hun lijvige discografie met I’m Coming For You als verschroeiende opener. Ruben Block was goed bij stem en liet ons ten volle proeven van zijn vocale uithalen bij First Taste. Het heerlijke By Absence Of The Sun en het rauwe On My Knees volgden vlot. Monsieur Paul, dit jaar zestig jaar jong, gaf zijn zoveelste lesje in stoïcijns bassen voor gevorderden. Het gedrum en de bijhorende gèstes van Mario Goossens hebben nog steeds het testosteron-gehalte van Animal uit The Muppet Show. All This Dancin’ Around en Man Down zorgden voor een ronkend orgelpunt.
dEUS (3,5/5) had iets meer moeite om hun jukebox warm te krijgen. Barmans hoogdagen zijn misschien voorbij, maar de man heeft nog steeds een ego dat door heel wat fans gestreeld mag worden. dEUS-klassiekers werden afgewisseld met enkele minder bekende nummers. De outro van Instant Street en de onheilspellende melodie van Quatre Mains kreeg een eerste keer de handen unaniem op elkaar. Daarna slopen af en toe wat slordigheden in het spel, maar dEUS zou dEUS niet zijn als ze nog wat achter de hand hielden. Zo kon een beklijvende versie van Hotellounge (Be The Death Of Me) en het strakke Bad Timing net op tijd nog wat gemaakte foutjes doen vergeten. Onder het alom gekende viool-gekwiet van Suds & Soda verlieten we de zaal om op een mooi uur van Rijsel weg te reizen naar onze Belgische bakermat.
dEUS is geen god meer in belpopland, maar komt nog steeds aardig in de buurt. Triggerfinger daarentegen weet nog steeds hoe het de trekker van hun drieloop moet overhalen om ons vlammend omver te blazen.