Festival-review: Vestrock 2015
Festivalstatus beVestigd.
Met een goed gevulde affiche en een unieke setting keken we maandenlang uit om de noordelijke landgrens te overschrijden richting Nederland. De Buitenvest in Hulst was wederom omgetoverd in een fantastisch feestdorp. Een strakke organisatie en een goed gevulde line-up waar zowel Nederlandse, Belgische en internationale acts op terug te vinden waren, zorgden wederom voor de ideale sfeer en gezelligheid. De vele bier- en eetstandjes deden de rest.
Met donder, bliksem en regen knalde Vestrock 2015 kletsnat uit de startblokken. Dotan deed er alles aan om de hongerige meute op hun wenken te bedienen. Met een eerste zonnestraal van de avond op de achtergrond gingen Hungry en Home binnen als zoete broodjes. Dwepende meisjes en uit volle borst meezingende mannen maakten het plaatje compleet. Bij Drive Like Maria kregen we geen zoet gebak maar een stevige portie stonerrock voorgeschoteld. De Nederlands-Belgische rockformatie deed het festivalterrein ronken. Als een roedel losgeslagen jonge wolven rockten ze er op los. Dit super vette optreden was af.
Na het onweer was het tropische weertje nog niet volledig weggespoeld. Arsenal gaf de zwoele temperaturen nog een zetje naar boven en de regendruppels op het voorhoofd ruimde plaats voor zweetparels. Met hun kunde en ervaring werd er een stomende set neergepoot waar je een degelijke strandbar op kon bouwen. Het publiek danste een zinderende nacht tegemoet. Showtek mocht de eerste avond afsluiten en walste de boel vakkundig plat. Met een batterij bonkende feestbeats werd de massa opgehitst in hun bed gestopt.
Slaapdronken met een druppel opgedroogd gerstenat aan de mondhoek en een restje feestbeats in het achterhoofd werden we de volgende ochtend gemoedelijk wakker. De zon en de goesting waren van de partij om er een topdag van te maken. My Dog is Radioactive mochten als terechte winnaars van Vestrock Rally de zaterdag op gang slingeren. Het had iets weg van onze eigen Steak Number Eight in hun piepjonge jaren. Daarna kwam Willow met een horde huppelende deuntjes. Menig meisjeshart ging sneller slaan en onze eerste pint smaakte naar meer. De Belgische driekleur bleef aanwezig met Tourist Lemc. De Antwerpse raptrots gaf een lesje antwaarps voor beginners. Al was dat met het hoge aantal aanwezig Antwerpenaren niet meteen nodig. Het was feest op de parking. Sharon Kovacs, kortweg Kovacs, die binnen enkele weken vanuit het niets op Werchter mag optreden deed ook goed mee. Ze wordt nu al de Nederlandse Amy Winehouse genoemd, duidend op haar charisma en breed muzikaal talent.
Op Vestrock ’15 was er ook dit jaar plaats voor een staaltje gecompliceerde muziek. Giant Sand, met ondermeer Howe Gelb in de rangen, veranderde naar hartelust van outfit en gitaar. Een mélange van rock, blues en steengoede eigenwijsheid. Met Lonely The Brave hadden we een nieuwe oude bekende op het podium. Ze speelden vorig jaar al de Buitenvest van Hulst plat en nu met hun debuut onder de arm was dit niet anders. Een schare trouwe fans stonden al een heel eind helemaal vooraan heldhaftig te popelen om hun reuze spandoek uit te rollen. De Defour-tifo van Standard was er niets bij vergeleken. Het contrast tussen de rondspringende gitarist en de statische, met de schouders een tikkeltje naar beneden magistraal zingende zanger was groot maar wel mooi om te zien.
Voor de ene een zege, voor de andere een verdomde vloek maar Koen Buyse is terug van helemaal weggeweest met zijn band Zornik. We kunnen niet met de hand op het hart zeggen dat we hem gemist hebben maar hij was wel degelijk in topvorm. Hij toverde met de nodige bindteksten een heleboel hitjes uit zijn hoge hoed. Hou je maar vast want de batterijen van ons eigenste duracelkonijn zijn weer volledig opgeladen. De oude rotten van Therapy? hoef je nooit in vraag te stellen, in vorm zijn ze altijd. Met een kersverse plaat en een hoop oudere klassiekers ging het publiek volledig overstag. Oef, Andy Cairnes wat een held.
Tijdens Anouk was de hoek van de toog leeg. Verliefde koppeltjes verstrengelden zich in elkaar en stonden, lagen, zaten verspreid over het festivalterrein. Het werd een meekweelbare best of om duimen en vingers van af te likken en dan heb ik het vooral over de muziek. Proper optreden, Anouk.
Don Diablo deed het nodige sloopwerk om de dag in schoonheid te laten eindigen. Met het nodige vuurwerk zat de sfeer perfect. Zelfs de security swingde gretig mee.
We willen ook nog even een goed woordje placeren over het lekkere blonde bier van het huismerk Vestrock dat ons weekend extra glans en koppijn gaf. Het mag van ons gerust de Belgische biermarkt overspoelen.
Net zoals vorig jaar blijft dit zowieso één van de beste boutique festivals van het jaar. Vestrock bevestigt zijn status opnieuw, op naar volgend jaar!
(BG)
Random foto's. Binnenkort nog meer foto's op onze facebook pagina.