Code Orange – Underneath (4/5)
Nu metal 2.0
De Remco Evenepoel van Roadrunner Records heeft zijn vierde voltreffer uit en iedereen zal het geweten hebben. Code Orange is een raspaardje die reeds door heel wat bands met naam en faam werd meegevraagd op tournee. Hun laatste worp, Underneath, is vilein op zijn best. Het Amerikaanse vijftal uit Pittsburgh zalft terwijl hun vlijmscherp breekmes nog onder de opperhuid kotert.
Na de verknipte prelude (deeperthanbefore), die zo onder iedere trailer van een onheilspellende kaskraker naar keuze kan geplakt worden, laat Underneath al zijn hondsdolle loebassen los. Swallowing the Rabbit Whole neemt ons mee in een wonderland van rauwe metalriffs en wij huppelen met onze flukse beentjes als een opgefokte Alice van de ene riedel naar de andere. Het refrein van Who I Am is aanstekelijker dan COVID-19 en dat is maar goed ook. Want in tegenstelling tot het virus maakt deze topsong genoeg dopamines vrij om op quarantaine-trip te gaan in je eigen brein. Daarna laten Cold.Metal.Place en Sulfur Surrounding niets aan het toeval over. Vooral de laatste is een melancholische brok nu metal die heel wat in zijn mars heeft om het tot cultklassieker in zijn genre te schoppen. The Easy Way drukt op zijn beurt met wat beats en blieps de juiste oorwurm uit. Op het einde braken deze pientere Pittsburghers nog wat rauwe hompen metalcore uit om deze wonderbaarlijke worp tot stilstand te laten komen met de titeltrack.
Code Orange is voor de vooruit en zorgt met het vernieuwende Underneath voor code rood in metalland.
(BG)