Versari – Sous La Peau
Na “Ostinato” en “Jour Après Jour” volgt hier hun derde full album “Sous La Peau”. Versari is een Franse band en wordt omschreven als post-punk band. Alle songs worden gebracht in hun moedertaal. Persoonlijk vind ik het een mix tussen alternatieve rock en dark new wave. De songs zijn doordacht en hoe simpel sommige klinken bezorgen ze u toch kippenvel. Opener ‘Des Images’ is een koele sterke song en klinkt als een mix van The National met Joy Division. Deze laatste band is nooit ver weg. Deze song is een hit op YouTube.
Het brein achter deze band is Jean-Charles Versari, zanger, tekstschrijver en creatieve doe-al. In ‘Brûle’ klinkt hij als Nick Cave. Een meeslepende song met sterk gitaarwerk. ‘Rose’ is een gedreven song met een ‘pratende zanger’ en simpele gitaarmelodie die een echte oorwurm is. Bas- en drumwerk is top. Op ‘Reviens’ zijn de zangpartijen ondersteunt door een gebroken drumritme. Er wordt in het terugkerend instrumentaal gedeelte rechttoe rechtaan een versnelling hoger geschakeld. Een Hammondklank opent ‘La Peur Au Ventre’. Alweer een meeslepende gitaarmelodie en een Sisters Of Mercy zangstem grijpt u bij uw nekvel. De plaat eindigt met ‘Plus De Tristesse’, een zwartgallige trage song met simpel maar uitstekend gitaarwerk.
Er staan acht songs op de schijf. De muziek van Versari is slim en doordacht. Er wordt werk gemaakt aan de inkleuring van de songs. De gitaareffecten, de nooit storende achtergrondzang en galm op de leadzang zijn echte kwaliteitstroeven. Alweer is bewezen dat goede muziek niet ingewikkeld hoeft te zijn. Eenvoud siert. Fans van dark wave en gothic- toestanden moeten dit album zeker beluisteren.
Guido Grymonprez