John Fogerty @ Sportpaleis (4/5)
En toen bracht John een welgekomen regenbui vol classics naar België
Het lijstje rocklegendes die nog in leven zijn, slinkt met de jaren. Gelukkig is John Fogerty still alive & kicking en daar moeten we als we de kans krijgen nog zo veel mogelijk van genieten. De CCR-frontman brengt op deze korte oversteek naar Europa, The 1969 show performing his songs of Creedence Clearwater Revival, alle classics van weleer terug tot leven. Fogerty bracht een band vol rasartiesten mee, waaronder zijn zoon, en is zelf op 72-jarige leeftijd nog steeds goed bij stem. Enkel het springen en het ‘lopen’ van links naar rechts verliep iets houteriger dan pakweg tien jaar geleden.
Het eigenlijke concert werd ingeleid met een introductiefilmpje van om en bij het kwartier over het wonderlijke jaar ’69. 1969 in Retrospective toonde ons de eerste man op de maan, Led Zeppelin, Tommy van The Who maar vooral de grote successen van CCR die dat jaar drie topplaten uitbrachten. Alles werd met flitsende overgangen aan elkaar gemonteerd. Dat de eerste tourzege van Merckx vergeten werd, willen we voor één keer door de vingers zien. Met opener Born On The Bayou gingen Fogerty en co gretig van start. Ze hadden er duidelijk zin in en de classics Green River, Travelin’ Band, Susie Q en Up Around The Bend volgden elkaar op als een op hol geslagen jukebox. Er werd met de hoofdjes gewiegd, op het ritme mee gestampt maar vooral ook luidkeels meegezongen met de leuke lyrics. Dat de gemiddelde leeftijd rond de vijftig schommelde, was er niet aan te merken.
Een eerste hoogtepunt kregen we bij Who’ll Stop The Rain. De oerhit werd met vele oooh’s en aaah’s in ontvangst genomen. Een regenbui van papieren bloemen die halverwege het nummer op het middenplein werd losgelaten, zette de wonderlijk melodie nog wat kracht bij. De oude rocker weet hoe hij zijn fans moet bespelen om ze mee te krijgen. Lookin’ Out My Back Door, onze persoonlijke favoriet, en Midnight Special gingen verder op het strakke elan. Deze mochten zeker niet ontbreken. Net over de helft werden er wat covers en solo’s (te veel) ten berde gebracht. John had waarschijnlijk wat ademruimte nodig, wie weet. Velen in zijn leeftijdscategorie zouden het geen zes nummers meer uithouden. Alles werd naar behoren gebracht, maar de vibe van in het begin was toch een klein beetje weggeëbd.
Gelukkig was de grote trommel met CCR-krakers nog niet leeg, want er was nog ruimte over voor het anthem van de avond Have You Ever Seen The Rain?. Deze topper golfde als een welgekomen regenbui over het goedgevulde Sportpaleis en werd meegescandeerd alsof we in een voetbalstadion zaten. Ook Down On The Corner en Fortunate Son, beide zoals vele andere songs bijgestaan door mooie beelden op het scherm, zwengelden de sfeer opnieuw aan. De bisronde met onder andere Bad Moon Rising en Proud Mary maakten de passage van deze Champion of Classic Rock grotendeels af.
En dan nu graag CCR in De Tijdloze aub, alwaar deze band meer thuishoort dan sommige andere bagger. Tot de volgende, John!
(BG)