Rammstein @ Park De Nieuwe Koers, Oostende
Der echte ‘Mannschaft’
Eindelijk was het zover. Na lang aftellen in ons beste Duits konden de lucky few één van de ticketmaster-beleggingen verzilveren. Oostende en de desbetreffende massa-event regelaars waren klaar voor de grootste volkstoestroom in de geschiedenis van de Koningin der Badsteden. Een slordige honderdduizend man, verdeeld over twee dagen tijd, zou komen opdraven én dat tijdens tourist season. Burgemeester Bart had zelfs een infoavond, om de gemoederen in de buurt te bedaren, georganiseerd. Nu het Duitse nationale voetbalteam zijn bijnaam kwijt is, kan die enkel nog weggelegd zijn voor Till Lindemann en zijn Mannschaft. Met de Flammazine in onze achterzak waren we klaar voor een Duitse pensenkermis met veel vuurwerk.
Onder de opgewekte tonen van Music For The Royal Fireworks van Georg Frideric Handel werd het spektakel genaamd Rammstein op gang getrapt. Armee der Tristen en Zick Zack, beide van het laatste album, dienden perfect als eerste luchtige amuses. De vele blije bakkes in het publiek en de gespannen gelaten van de plaatselijke brandweerlui waren het bewijs dat de sfeer goed zat. Met Links 2 3 4 en Sehnsucht schakelde de jukebox een versnelling hoger. Meezingers met een hoog oorwurmgehalte is dan ook sinds jaar en dag één van hun belangrijkste handelsmerken. Zeig Dich en Heirate Mich, twee van onze persoonlijke favorieten, waren ook aan de setlist toegevoegd. Niet de grootste hits uit de catalogus maar wel twee dijken van nummers die de huppelende vaart in het stuk hielden.
Tijdens deel twee werden alle kaarten op tafel gegooid. De Nord Stream gasleiding werd speciaal voor vandaag nog wat extra opengedraaid zodat de vele vlammen gretig het Oostendse luchtruim likten. Tijdens het tweeluik Deutschland en Radio werd er gebruld en gedanst dat het een lieve lust was. Rammstein moet zowat de grootste crowdpleasende band in de business zijn want wat daarna nog volgde was voer voor een voetenstampende fuif deluxe. Du Hast, Sonne, Ausländer, Du Riechst So Gut en Pussy werden tot in puntjes op een zwartgeblakerd dienblaadje afgeleverd en met open armen ontvangen. Bij de gestripte versie van Engel verhuisde de band even naar een eilandje in het midden van de mensenzee om onder oorverdovend applaus in hun geliefde rubberbootje terug naar de hoofdbühne gedragen te worden. De bisronde liet de laatste twijfelaars, als die er nog waren, overstag gaan. Met de twee lijfliederen Rammstein en Ich Will werd het laatste grassprietje van Park De Nieuwe Koers omver geblazen. Verrückt, begeistert und sehr befriedigt konden we huiswaarts keren.
Rammstein deed waar ze al vijfentwintig jaar voor geroemd en verketterd worden. Met makkelijke verteerbare tanzmetal een waar volksfeest organiseren.
Bg - Tv
Erik Weiss - Jens Koch