Rammstein
Koning Boudewijnstadion Brussel, 10/07/2019
Dat Rammstein zich de grootste Metalband van het moment mag noemen (toch in Europa) is zeker. Nog voor het eerste deel van de tour afgelopen is, kondigde Rammstein aan dat ze in 2020 opnieuw door de Europese stadia zullen trekken en ook deze concerten zijn zo goed als allemaal uitverkocht. Op 10 juni 2020 passeren ze opnieuw in België waar ze Oostende aandoen. En toch is het soms verwonderlijk dat de band zo'n grote massa volk op de been krijgt. De riffs zijn simpel, de songteksten eveneens. Maar laat dit nu net de kracht zijn van de band. Of zou het misschien toch het feit zijn dat de band gekend staat voor hun choquerend kantje? Dat ze best wat theater kunnen spelen, bewezen ze nog maar eens in het Koning Boudewijnstadion.
Zodra men het stadion binnen wandelde kreeg je Rammstein te horen en te zien. Voor de show en tussen het voorprogramma in, werden de videoclips van de band getoond op het scherm van het stadion. Dit was zelfs niet de enige vorm van narcisme. Opener van de avond was Duo Jatekok die Rammstein nummers in een pianoversie "quatre mains" speelde op het B-podium boven de PA. Echt boeien deed het jammer genoeg niet.
Meer dan een dikke vijf minuten vroeger begon de band aan hun set. Eerst een enorm luide knal. Daarna de bandleden die één voor één uit een gat in het midden van het podium stapten om naast elkaar te gaan staan. Als het de beurt is aan frontman Till, schijnen grote lichten uit het gat om hem aan te kondigen. Als Till plots opduikt links achteraan het podium en zo komisch de bühne opwandelt, dan weet je genoeg: "Dit wordt een typische Rammstein show".
"Was ich liebe" klinkt wanneer gitzwarte rook het stadion vult. Het eerste nummer van de acht die ze speelden uit hun laatste release.” Links 2 3 4” werd vergezeld van grote rode doeken met het logo van de band op. (Benieuwd of ze bij De Standaard hier ook de symboliek van gaan onderzoeken) Vanaf hier kwam de Rammstein trein gezapig op gang. Het marcherende tempo, typerend voor hun muziek werd harder (en luider) naarmate de avond vorderde.
Dat Rammstein ook niet bang is om wat theater te spelen is gekend. Zo ontbrak geen enkel element die op de vorige tournees ook al aanwezig waren: keyboard speler Flake die verbrand wordt in een kookpot op "Mein Teil", om even later nog eens geroosterd te worden door een gigantische vlammenwerper, krankzinnig veel vuur op "Sonne", vlammen op de rug van Till op het einde van de set, etc … En toch waren ook nieuwe elementen terug te vinden in de set. Zo werd tijdens "Puppe" een uit de kluiten gewassen kinderwagen het podium opgerold die in brand werd gestoken en de pop in de wagen volledig tot as herleide.
Het vreemdste moment van de set was halverwege terug te vinden. Na "Diamant" steeg gitarist Richard Z. Kruspe in het indrukwekkende podium naar boven waar hij een halve DJ set begon te draaien. Zijn remix van "Deutschland" knalde door de boxen en we waanden ons even op De Schorre in Boom. Tot groot jolijt van de fans die maar al te graag een dansje placeerden. Tot overmaat van hilariteit sprongen de overige bandleden, gehuld in lichtgevende ledpakjes het podium op, waarop ze samen een originele choreografie uitvoerden. We weten nog steeds niet wat we hiervan moeten denken…
Wat wel duidelijk was, is de populariteit van het origineel nummer. Rammstein mag dan wel enkel gedraaid worden op StuBru, het nummer werd luid meegezongen door de 55.000 aanwezigen in het stadion. Ook” Radio” kon op een enorm sterke ontvangst rekenen.
Hoe later het werd, hoe krachtiger de show ook tot zijn recht kwam. Het podium was prachtig verlicht en de fantastische pyrotechnics die de band gebruikte maakten het spektakel af. De nummers mogen dan wel enorm voorspelbaar zijn, het beukende tempo zorgde ervoor dat het publiek zich op het einde van de set in een ware extase bevond. Moshpits bleven dan ook niet uit.
Als Belgen kunnen we ook een beetje trots zijn, want de versie van "Engel" op deze tour is die van Scala & Kolacny Brothers. Voor de gelegenheid werd deze gespeeld op het B-podium en werden de bandleden vergezeld door de twee dames van Duo Jatekok.. Vijf van de zes bandleden varen terug in rubberbootjes over het publiek naar het hoofdpodium, waar Till hun staat op te wachten. Hoe deze zo snel ongemerkt terug op het podium geraakt is, is ons nog steeds een raadsel. "Wilkommen", lezen we op het bordje dat hij de lucht inhoudt. Een ferme sneer naar de vluchtelingenpolitiek in hun moederland en het perfect bruggetje naar het nummer "Ausländer".
"Pussy" wordt naar goede gewoonte weer vergezeld van een gigantisch schuimkanon dat er verdacht veel uitziet als een gigantische dildo. Als er dan nog eens wit schuim uitgespoten wordt over het publiek, terwijl de tekst "You've got a pussy. I have a dick" weerklinkt, weten we genoeg. Vulgair zijn kunnen ze ook. "Rammstein" wordt vergezeld van een enorme hoeveelheid vuur en afsluiter "Ich Will" moet hier zeker niet voor onderdoen.
Twee uur waanzinnig spektakel. De band bewees alweer waarom ze zich bij de groten der aarden mogen rekenen op vlak van muziek en theater. Imposant, luguber en vulgair. Maar vooral warm. Enorm warm.
Een band die je zeker één keer in je leven live moet gezien hebben. We kijken alvast al uit naar Rammstein in Oostende.
(Nathan Dobbelaere) (TV)