The Datsuns & The Sha-la-lee’s
Muziekgieterij, Maastricht – 01/05/2023
Een verlengd weekend afsluiten met een onvervalst potje rock ‘n’ roll? Daar zeggen we natuurlijk nooit neen tegen. The Datsuns sluiten hun Europese tour vandaag af in Maastricht en dus trekken we met plezier weer naar de Muziekgieterij.
En omdat ze in Maastricht het al gewoon zijn dat ze op Belgische feestdagen overspoeld worden met landgenoten, konden ‘onze’ The Sha-la-lee’s er gerust bij! Al moeten we daar tegenwoordig een kanttekening bij maken: nieuwe drummer Ries Doms (The Kik) komt uit Tilburg en vervangt David Schroyen (Evil Superstars, Peuk). Ook bassist Kevin Maenen (The Sore Losers, The Love) is een nieuwkomer en komt Toon Aerts vervangen. Zijn wel nog gebleven uit de oorspronkelijke line-up: Limburgs eigenste rockheld Cedric Maes (The Sore Losers, The Love, El Guapo Stuntteam, radio-dj bij Willy) en Christophe Vaes op de heerlijke ‘blues harp’, de mondharmonica die de mix van classic, blues en garage rock toch altijd een speciaal randje geeft.
Het titelloze debuut van dit rockende combo dateert alweer van 2015 en sindsdien waren er sporadische opstoten van activiteit. Niet in het minst door het succes van The Sore Losers, waarschijnlijk. Nu daar de pauzeknop even ingedrukt wordt, komt er tijd vrij om, naast The Love, ook The Sha-la-lee’s terug in te pluggen. Die twee bands brengen binnenkort ook nieuwe albums uit, dus leek het wel een goed idee om te komen opwarmen voor oude bekenden The Datsuns. En eerlijk: als je een show begint met een ultieme klassieker als Link Wray’s ‘Rumble’, dan tover je meteen een smile van oor tot oor op ons gezicht. Meteen gevolgd door nieuwe single ‘Born To Lose’ die pas werd gelanceerd en in minder dan 3 minuten bewijst dat goede rock ‘n’ roll een swing en een groove heeft en de voetjes doet meetappen. En als de gitaar geen gierende solo speelt, dan krijgen we die wel op mondharmonica. Heerlijk!
Een half uur is helaas veel te kort voor de rockende riffs, afwisselende garage en swingende ritmes, rake drums en ronkende bas die in elkaar klikken en uiteraard de uitspattingen van de gitaarmaestro Cedric himself. Het spelplezier is onmiskenbaar. We herkennen nog het groovy ‘Sonny’ maar krijgen ook het gejaagde titelnummer van de nieuwe plaat, ‘Garbage Dreams’ met snerpende mondharmonica. Afsluiten doen we zoals we begonnen zijn: vanuit een snelle, fuzzy rocker plots terug naar Link Wray!
The Datsuns zetten vandaag een punt achter deze Europese tour, maar de Nieuw-Zeelanders bewijzen dat ze bijlange nog niet moe zijn. Ze braken in het begin van de jaren 2000 door bij de rock revival die ons ook bands als The White Stripes, Jet en Wolfmother gaf, maar ook The Hellacopters kan je als referentie zien. Energieke rock ‘n’ roll die al meer dan 20 jaar lang zowel qua sound als qua look zorgt voor een flashback naar de 70’s: dat is het gekende recept. En dat blijft altijd even goed smaken, zeker met een drummer als Adam Lindmark die zoveel cool en plezier uitstraalt en in ‘So Long’ zelfs even naar John Bonham lonkt.
Deze kiwi’s doen niet moeilijk; they came to rock and they came to rock hard! Het begin van de set toont wel wat variatie: een typische rocker, iets melodieuzere zang in ‘Other People’s Eyes’, het lekker hoekige ritme van ‘Harmonic Generato’ dat zich mooi ontplooit, lekkere solo’s maar ook de heerlijke riff die van ‘Brain To Brain’ een catchy song maakt. In het midden van de set zitten enkele persoonlijke uitschieters. ‘Caught In The Silver, Grey’ heeft een onweerstaanbare groove, ronkende bas en melodieuze gitaren er overheen. Ook ‘Axethrower’ bekoort ons en ‘Stuck Here For Days’ leunt op slide gitaar en een aanstekelijk shuffle ritme.
Daarna wordt vooral het gaspedaal diep ingeduwd en krijgen we snellere, meer garage rockers – zanger / bassist Dolf geeft zijn bas zelfs even door naar een van de gitaristen om zijn handen vrij te hebben. Bij ‘Helping Hands’ maant hij iedereen in het publiek neer om even te hurken en op zijn teken op te springen en dat lukte mooi. En dan moest die verschroeiende finale komen, want we eindigen met het trio ‘Dehumanise’ (dat ons wat aan Motörhead doet denken), de grote doorbraakhit ‘MF From Hell’ en tenslotte ‘Who Are You Stamping Your Foot For?’.
Hail, hail, rock ‘n’ roll!
Full photo report: The Datsuns