Dump's Veske Zever #16
BRLRS (The Breelers) 3.5/5
“Briel (zn. m. Geen meerv) Rommel - ouderwets” uit Vlaamswoordenboek.be
Gezien we van El Marcus geen corona mochten verspreiden, heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om toe te geven aan mijn luiheid en dus ook geen muzikale mening te verspreiden. Maar nu alles ontwaakt uit lockdown voel ik me verplicht dit ook te doen. En maar goed ook! Na een hele eind DVZ’s te selecteren zat er vooral nog veel briel in de pot, maar door deze nu even te laten rusten, is er terug wat kwaliteit in komen huisvesten. En wat kies ik dan als eerste post-corona DVZ? Uiteraard BRLRS (The Breelers). Perfect.
Deze knapen zijn gestationeerd in Eastend. Voor wie dacht dat hun bandnaam dus naar het West-hoekige dorpje ‘Brielen’ verwijst, zit er dus lelijk naast. Ze hebben zich voor hun bandnaam waarschijnlijk laten inspireren door mijn vroegere schoolprestaties. Maar is de muziek briel? Dat is de hamvraag. I kid you not, het is vet! Met invloeden als ‘Rage Against The Machine’ en ‘The Hives’ ben je natuurlijk al goed op weg. Terwijl iedere fakker dezer dagen ‘stoner’ is, spelen deze mannen zandpunk, een naam die ze van een collega-reviewer hebben gekregen en dan ook gretig hebben aanvaard.
Zo’n twee jaar geleden strandde deze formatie in het Oostendse zand. Voor de opnames van hun eerste (self-titled) plaat moesten ze dan ook niet ver kruipen, want deze werd in de Oostendse Oceanside Studio van master ‘Ace Zec’ opgenomen. De introductie start met een handjevol zand die ze met ‘Sonic Boom’ in je poepenholleke rammen. Het doet pijn, veel pijn, but I like it! Een duidelijke ‘RATM’- vibe met een raspende en krachtige stem waarop de lyrics zijn verder gebouwd. Het nummer ‘Watchmen’ is een bevestiging van deze analyse. ‘The Lynx’ is dan de rustige korrel in de zandstorm. Hier komt de woede en ruwe brul van zanger Olivier echt tot zijn recht. Met ingetogen, soms gecontroleerd losgelaten muzikale ondersteuning van de band, zorgen ze er voor dat dit effect optimaal gerealiseerd wordt. De overige nummers zijn ook goed, maar worden overschaduwd door hierboven vermelde. Topplaat, maar kunnen ze dit nog eens herhalen?
Ja hoor, hun follow-up EP, ‘Aspirin’ is zeker in dit opzet geslaagd. Deze drie nummers tellende EP heeft de ruwe woede ingeruild voor een leiband, waardoor hun nummers nog doordachter overkomen. Een echte grown-up plaat, waarin ze hun sound nog verder hebben gedefinieerd, zonder af te dwalen van de roots. De chaos is perfect gebalanceerd in deze drie dynamische en erg toegankelijke nummers. De finesse en techniek van de muzikanten komen in deze plaat ook meer tot hun recht. Dit kan je het best horen in de single ‘The Door’. By far the best song en erg radio-friendly. Deze plaat is trouwens in samenwerking met Jeff Claeys (The Van Jets, Millionaire) en zijn El Studio. Het gebruik van samples geeft de plaat een kwalitatiever gevoel, alsook de onconventionele manier van opnemen. Vocals in een waskot recorden bijvoorbeeld. Me like that weird-ass stuff! Goede keuze dus om met deze gast in zee te gaan (ede em, Oostende - zee). Net zoals de keuze van Olivier om de plannen van een stonerband te laten varen (zoveel zeemopjes zeg). Zoals ik al zei, every fucking a-hole doet stoner tegenwoordig.
Wel kut dus van die SARS-Cov-2 shizzle, want kort na hun EP-release show in ‘De Zwerver’ (Leffinge) was de lockdown er en verloren ze dus hun momentum van deze awesome release. Ik wil dit live zien. Op het strand. In het zand. #pogingtotpoëzie #gofuckyourself.
This is the odd man saying: Luister naar mij en luister hiernaar. Ik heb altijd gelijk!
vi.be/platform/brlrs
www.facebook.com/TheBreelers/