Dump’s Veske Zjever #2
Red Stags 3/5:
“You can call me The Odd Piss-Flower, if you want to”
Ditmaal geen ‘Groenten Uit Balen’ maar eerder vers en wild hertenvlees, de ‘Red Stags’. Deze edelherten hebben elkaar als jonge bambi’s leren kennen in hun lokale KSA jeugdbeweging. Eenmaal de figuurlijke geweien (eerder schaamhaar en ademsappel) bij deze jonge knapen begon te groeien beslisten ze om samen een band op te richten om zo bronstig te kunnen burlen door de Vlaamse velden. Laat daarbij nog drie jaar ervaring in de mix komen en dat is wat nu te luisteren valt op hun VI.BE pagina. Na het aanhoren van hun muzikale creaties, die werden opgenomen in de ‘Penthouse Studio’ in Heist-Op-Den-Berg’, was ik evenzeer onder de indruk als mijn nichtje wanneer ze de begingeneriek van ‘Samson & stinkendrijke Gert’ hoort.
Deze Red Stags haalden het recept voor hun muziek uit bands als Oasis, maar net zoals mijn moeder doet met Jeroen Meus’ gerechten, geven onze jongens hier een twist aan die uiteindelijk dit hele project doet resulteren in melodieuze Brit-pop. Ikzelf hoor er een goed vleugje ‘Equal Idiots’ in. Wat zowel ik als de tandpasta-tube van Jacky niet erg vinden.
Het eerste nummer dat ons begroet bij het bezoeken van de VI.BE pagina is ‘Little Helper’. Een nummer dat mij onmiddellijk bij de interesseklieren geeft gegrepen, dit te danken aan de lekker sappige drumbeat die Alexander over onze trommelvliezen laat neervallen, alsook de goed afgemixte gitaarsound van Sander en Tomack. Voor de muggenzifters onder ons zullen de repetitieve lyrics wat storen, maar tegen deze mannen zeg ik: piss off! Een lekkere vrijpartij met zo een geil wijfie van een nummer vraagt niet naar dertig verschillende standjes. Gewoon missionaris is al goed genoeg. ‘Little Helper’, I like it!
‘Wild Child’ is ook een aangenaam nummer waar ze heel, heel voorzichtig wat oregano uit ‘The Black Box Revelation’ hun kruidenkastje aan toevoegden. ‘Summer Breeze’ is dan een nummer waarbij deze jongens hun ware intentie overduidelijk naar boven doen komen: happy peppy nummers schrijven. Hoewel ik mij hier even mee verveelde toverden onze Stags een oncontroleerbare en gelukzalige glimlach op mijn smoel, waardoor ik het nummer uiteindelijk toch kan appreciëren.
Het laatste nummer dat ze ons kunnen presenteren is ‘Dirty Road’. Er schort iets aan de algemene sound (ik mis voornamelijk basgitaar), waardoor het nummer mij op het eerste gehoor niet echt kon bekoren. Eenmaal je over de helft van het nummer bent komt het meesterlijke kantje van Dirty Road echter naar boven en krijgt het geheel terug wat meer beef. Wat dit nummer wel goed aantoont, net zoals de andere nummers trouwens, is dat deze mannen heel goed weten hoe ze catchy riffs kunnen construeren die blijven plakken zoals de pasteitjes aan mevrouw Maggie haar heupen. Een troef die ze zeker moeten uitspelen in hun toekomstig werk! En die solo is meesterlijk simpel, incroyable!
Over het algemeen is er wel nog wat werk aan de winkel. Er is vooral nog wat meer nood aan duidelijke en meer uitgesproken elementen die hun algemeen sound een beetje meer uit de massa doet springen. De bas, gespeeld door Pieter-Jan, mag ook in toekomstige nummers nog wat meer uit de mix komen. Ten slotte kunnen de lyrics soms wat zagerig overkomen, omdat ze wat uitgerokken worden. Toch moet er rekening mee gehouden worden dat ze uit de hele hoop bands die zich hebben ingeschreven geselecteerd zijn. Niet alleen om wat ze al zijn: een steengoeie band, maar vooral omwille van het potentieel dat nu al op te merken is. I have high hopes voor onze Stags uit Balen. Wees maar zeker dat ik ze nauwlettend zal volgen en ik raad jullie allen ten strengste aan dit ook maar te doen. Nu gaan ze vooral verder live spelen en trekken ze ook terug de studio in om nieuw materiaal op te nemen. Na enkele Brusselse podia te veroveren kan ik ze enkel nog vragen met hun neuzen eens richting de Leie te kijken. Wij hebben hier ook leuke podia.
This is The Odd Man saying, who the f*ck is ‘Juan Pedro dé Guestellos’ die op hun VI.BE pagina onder bandleden staat?