Dump's Veske Zjever #1:
Beats & Breakfast - Over Morgen 3/5
De allereerste ‘Veske Zjever’ die wij deze maand vol trots aan jullie, brave lezers van Dump Magazine, mogen voorstellen is ‘Beats & Breakfast’, Belgische hiphop van de bovenste plank!
Voor degene onder ons die niet zo bekend zijn met het hele hippediehop genre: het gaat om muziek waarbij de soundcheck (check, yeah, jow, check) vaak deel uitmaakt van het eigenlijke nummer. Toch is het een prachtige muziekstijl groot gemaakt door ware artiesten als Tupac, NWA, Public Enemy, … maar die door de jaren heen geëvolueerd is naar een smakeloze berg mest vol “diepgaande” en “inspirerende” teksten (?) over dikke konten, dure Matchbox autootjes en glimmende juwelen die recht uit een ‘chiclettebak’ kunnen komen. Jammergenoeg worden dergelijke nummers ook grijs gedraaid op allerhande mainstream radio - I don’t give a f*ck about music - zenders. Als je wat dieper delft vind je echter snel meerdere artiesten die de roots van het genre nog niet helemaal onverschillig op de grond hebben gedropt, maar ze ter harte hebben genomen en er een eigen flavor aan toegevoegd hebben. Hoewel al enkele Belgische artiesten deze kunst bezitten, werd ik pas voor de eerste keer van mijn sokken geblazen bij het horen van de retrobeats van ‘Beats & Breakfast’. Wat deze artiest van andere rappers van Belgische bodem onderscheidt is zijn overduidelijke en altijd aanwezige hommage aan de hiphop van de jaren ’80 en ’90. Daarnaast is hij ook niet vies van de tunes van Motown en Northern Soul.
B&B is het hiphop/soul/funk-project van de Mechelse producer Tim Alexandre. Deze skateboardende dertigplusser, die zowaar recht uit een Vice programma kan komen, vernietigde in zijn jeugdjaren een deel van zijn trommelvliezen in de punk en dub-reggae scene. De drang naar witte bonen in tomatensaus als ontbijt was echter groot, dus werden alle projecten opgeborgen en vertrok Tim richting UK voor enkele jaren. Daar ontdekte hij de soulmuziek. De flatulerende bonenfretters begonnen echter na een tijdje te vervelen en als Belg moet je ook toegeven dat hun frieten werkelijk op de kl*ten trekken, dus besliste Tim om terug te keren naar ons kleine, complexe vaderland. Hier sloeg hij aan het schrijven en trok hij naar de Majestic Studio’s van Bruno Mastyn en Manu De Roover. Al het ruwe materiaal werd ook nog eens door de mix en master tovermachine van Mattias Van Riet en Bob Macc gedraaid. Als kers op de taart werd een prachtige foto van een vriend van Tim op de albumhoes geplakt en het album ‘Over Morgen’ was geboren. Een plaat die qua kwantiteit (maar liefst 17 nummers!) en variatie veel weg heeft van een all-you-can-eat-buffet, maar zeker niet inboet in kwaliteit.
Een eerste kennismaking met wondere wereld van Beats & Breakfast is het instrumentale intronummer Instromental (heb je hem?), een lied dat mij het gevoel geeft dat Tim goede vriendjes is met de Franse producer ‘Proleter’, die me heel nauw aan het hart ligt. Al vanaf de eerste minuut merk je al snel welke kwaliteit dit album zal leveren. Na deze groovin’ introductie worden we getrakteerd op het nummer ‘Adem Ingehouden’, één van de vele pareltjes die het album te bieden heeft.
Tim heeft het graag over maatschappelijke thema’s, maar het absolute klooster op de protestberg is ‘Zwart Goud (Witte Handen)’, een nummer over onze “trotse” koloniale geschiedenis in Belgisch Congo, waar we de “wilden” beschaving hebben gebracht in ruil voor enkele onschuldige handen. In tegenstelling tot de Canvas docu-serie ‘Kinderen Van De Kolonie’, veegt Tim onze stoute manieren niet zò vlug van tafel. Hij houdt ons niet enkel een spiegel voor, maar houdt ons hoofd stevig vast zodat we geforceerd worden de feiten onder ogen te zien. Al even snel is het gedaan met vingerwijzen naar Amerika’s slavenhandel en de oorlogsmisdaden van de Nazi’s. ‘Zwart Goud’ is dus een sterk en gedurfd nummer dat nu al hoog geplaatst is in mijn Spotify Playlist. Maar ook songs als ‘Morgen’, ‘Vage Déjà Vu’ en ‘Overdaad’ hebben van mij een ware fan gemaakt. De plaat zwaait ons uit met, opnieuw, een instrumentaal eargasm dat passend genoeg ‘Outromental’ heet. The gag continues.
De vele variatie in het album zorgt er voor dat een breed publiek zijn ‘da-da’ kan vinden in ‘Over Morgen’. Toch een klein puntje van kritiek. Hier en daar hoor je dat Tim nog een beetje op zoek is om zich te definiëren. Daarnaast zijn de outro’s van de meeste nummers jammergenoeg wat bizar en soms onlogisch afgekapt, waardoor je even uit het moment wordt weggetrokken alsof je de deurbel hoort middenin een vrijpartij. Gelukkig kwam er snel een nieuw nummer aandraven, die me, net als dat stel sappige borsten tijdens het love-making, f*ck it deed zeggen en me verder deed genieten van het hele gebeuren.
Tim is met zijn Beats & Breakfast een artiest die ik in de toekomst nauwlettend en met hoge verwachtingen in het oog zal houden. Momenteel is hij van plan om met B&B het land live te doorkruisen en het album te promoten. Hopelijk komt hij snel eens mijn kant uit. Kortrijk? Hint, hint, …
Tot dan kan ik enkel zeggen: “Jow jow, check, this is The Odd Man saying: My anaconda don't want none unless you bake a cake hun!”