De Premier (3,5/5)
Een ‘bewogen’ dag in de voetsporen van onze eerste minister
De Premier werd net zoals De Loft (2008) en De Zaal Alzheimer (2003), meer dan bij een andere Vlaamse film, met de nodige reclamestunts, Slimste Mens-mopjes, grote toeters en klingelende bellen aangekondigd. Twee weken na de release zat zaal 4 van de bioscoopketen bij uitstek dan ook tot de nok gevuld met jong en oud die vol ongeduld de nieuwe prent van Van Looy wilden bezichtigen. Met goeie en minder lovende kritieken in het achterhoofd probeerden we zo objectief mogelijk mee te leven.
Het plot is tegelijkertijd geniaal als ook zeer ongeloofwaardig. De Premier van België wordt verplicht om bij een meeting de President van Amerika te doden. Iets wat volgens ons in de realiteit in de verste verte mogelijk lijkt. Gelukkig is Van Looy een grootmeester in het geloofwaardig naar voor schuiven van een opeenvolging van ongelofelijke ontwikkelingen. Daarnaast zit de film vol acteurs en actrices van topniveau. Naast een immer machtige Koen De Bouw, de ravissante Charlotte Vandermeersch en een oerdegelijke Dirk Roofthooft speelt vooral Stijn Van Opstal (Met Man en Macht, De Parelvissers…) als vervangend chauffeur/grijnzende slechterik de rol van zijn leven. Een betere schurk hebben we in het Vlaamse televisielandschap sinds Sardonis (Merlina) en Angelo Ledda (Jan Decleir in De Zaak Alzheimer) niet gezien. Naast het vlug bij elkaar geraapte einde is dit een puike onderhoudende thriller die je tot de laatste minuut grondig in zijn greep houdt. We kunnen het nog het best vergelijken met een goed uitgebouwde aflevering van 24 of Prison Break (seizoen 1 dan!).
Voor wie zin heeft in een ontspannende filmavond met een in de hand knijpende vrouw naast zich, moet bij De Premier zijn. En vanaf nu geen flauwe kluchten meer, in die quiz op Vier, over deze voortreffelijke Vlaamse prent, moeha.
(BG)