Trumbo (3,5/5)
Breaking a ‘bad’ communist
Toen de serie Breaking Bad nog liep was hoofdrolspeler Bryan Cranston al niet meer van het witte doek te slaan. Hij verzamelde belangrijke bijrollen (Argo, Drive, Total Recall…) als paaseieren op Paaszondag. Een grote rol in een klepper kon niet uitblijven. De keuze van regisseur Jay Roach (Meet The Parents, Austin Powers…) om Cranston in de huid van de legendarische Hollywoodscenarist Dalton Trumbo te laten kruipen was een meesterzet. Oscar-, Golden Globe- en Bafta-nominaties voor beste mannelijke hoofdrol waren een logisch gevolg.
Na de Tweede Wereldoorlog werd de jacht op aanhangers van het communistische gedachtengoed opgevoerd naar een ongekende hoogte. Ook in Hollywood was het open season en moesten menig acteurs, producers en filmschrijvers zich al dan niet terecht verantwoorden voor hun politieke kleur. Dalton Trumbo, scenarist met naam en faam, kon samen met enkele van zijn vrienden niet ontkomen aan de heksenjacht. Hij komt op een zwarte lijst terecht en gaat voor elf maanden de gevangenis in. Na zijn vrijlating knokt hij zich via kleine filmstudio’s een weg terug in de florerende filmbusiness. Met pseudoniemen en andere schrijvers als dekmantel weet Trumbo op een slinkse manier zijn filmverhalen van hoog niveau aan de man te brengen.
Deze biopic raakt pas in de laatste driekwartier in de stroomversnelling die het nodig heeft om bij de echte toppers gerekend te worden. Naast Cranston spelen ook Helen Mirren, Diane Lane, John Goodman en Louis C.K. verdienstelijke rollen. Toch een cast waar je een degelijke filmdecor op kan bouwen. Voor de rest is deze prent vooral voor liefhebbers van opmerkelijke levensverhalen. Het blijft boeien tot het einde.
(BG)