Interview met Dyscordia
Vissen op een Zweeds meer
De overdaad aan veelkleurige lichtjes en het gillende forevolk was bij onze aankomst in de Kortrijkse binnenstad bijzaak. Om 19.10u stipt hadden we een afspraak met de helft van de nieuwe Belgische metalsensatie van het moment, Dyscordia. We hadden tien kaartjes met thema’s mee om als gespreksonderwerpen naar voor te schuiven. De volgorde werd bepaald door lottrekking. De sfeer backstage was ongedwongen. Guy Commeene (lead gitarist), Wouter Nottebaert (basgitaar) en Stefan Segers (grunts en gitaar) waren op hun gemak en de verwelkoming was hartelijk, waarvoor dank.
De Zwaarste Lijst
Stefan: ‘We waren eigenlijk te laat en hebben het niet gehoord dat Chthonic Star erin stond. Ik heb de gewoonte om alleen naar de laatste twee uur van de lijst te luisteren. Via verschillende sms’en en berichtjes van vrienden en familie werden we op de hoogte gebracht.’
Wouter: ‘We kregen felicitaties toegestuurd en we wisten niet waarom. Gelukkig kun je op de site van Studio Brussel alles herbeluisteren.’
Stefan: ‘Er is wel wat actie rond onze notering gekomen. Studio Brussel belde ons op voor een interview wat natuurlijk altijd leuk meegenomen is.’
Guy: ‘We waren eigenlijk echt verbaasd dat we erin stonden. Want we hadden met de band geen speciale oproep gedaan om op een bepaald nummer te stemmen. We hebben alleszins geen campagne gevoerd.’
Stefan: ‘Je kan altijd wel een paar Belgische bands (Channel Zero, Diablo Blvd., Ostrogoth, Steak Number Eight, Evil Invaders…) verwachten die hoog zullen scoren. Voor de rest verwacht je van eigen bodem eigenlijk weinig groepen dat ze bij de beste zesenzestig eindigen. Het is fantastisch dat er zoveel mensen op ons gestemd hebben. Het bevestigt eigenlijk dat we toch nog niet zo slecht bezig zijn (lacht).’
Wouter: ‘Het is een bewijs dat er toch wel support is voor hetgeen dat we doen. Misschien voeren we volgend jaar wel wat campagne en proberen we alle fans achter één nummer te scharen (lacht).’
Het Buitenland/De festivalzomer
Wouter: ‘Volgende week zitten we in Nederland om te spelen. Altijd leuk.’
Stefan: ‘Dat is Dijkrock. Normaal was er nog een optreden aan gekoppeld maar dat is jammer genoeg weggevallen. Deze zomer gaan we naar Duitsland en gaan we proberen om daar nog enkele concerten bij te doen. Met Words in Ruin willen we eerst België en de omringende landen doen en dan zien wat de reacties zijn. We hebben leuke vooruitzichten.’
Wouter: ‘Door onze interviews in Aardschok en Rock Tribune hebben we bij onze Noorderburen al wat meer naambekendheid verworven. We hopen dat Words in Ruin de rest doet maar het blijft hard werken. Een beetje met te keer.’
Guy: ‘Er mogen van ons gerust nog meer optredens gepland worden komende festivalzomer.’
Dyscordia (in één woord)
Stefan: ‘Een zootje ongeregeld!’
Wouter: ‘Dat is wel niet in één woord é Fane (lacht).’
Guy: ‘Schrijf het anders aan elkaar (lacht).’
Wouter: ‘Dyscordia is een beleving, een rollercoaster…’
Stefan: ‘Vele bands ontstaan uit een groep vrienden die muziek willen maken. Bij Dyscordia is dat een klein beetje anders gelopen. Guy en Wouter Debonnet, onze drummer, zijn beginnen mensen selecteren niet uit vriendschap maar op basis van ingesteldheid. We zitten alle zes op dezelfde golflengte en dat heeft Dyscordia gevormd tot wat het nu is.’
Guy: ‘Dyscordia is ontstaan uit vroegere frustraties. We waren allemaal al lang met muziek bezig en we geraakten er nergens mee. We hadden het gevoel dat we toch beter konden doen. Uit de problemen en frustraties die we in vorige projecten en bands hadden ervaren hebben we geleerd en Dyscordia uitgebouwd.’
Stefan: ‘Bij het begin hebben we verscheidene platencontracten voorgeschoteld gekregen. Maar we hebben beslist om dat zelf in handen te nemen met ons eigen label Road Marks Productions. We houden onze boekhouding zelf goed bij. Zo blijft er geen geld plakken bij mensen waar het niet hoort. Alcatraz doet onze bookings en management, Suburban doet de distributie en merchandise is ook in goeie handen. We hebben alles in huis om de toekomst van de band te garanderen.’
Guy: Onze volgende plaat moet aan minimum dezelfde kwaliteit kunnen afgeleverd worden, daar streven we naar. Met drie gitaren, onze drukke drummer, de synths en de uiteenlopende vocalen is een goede mix en mastering nodig. Daarvoor zijn we ook twee keer naar Zweden getrokken om alles perfect uit te werken.’
Wouter: ‘We willen zonder druk en met gezond verstand onze eigen zaken regelen. Zo kunnen we af en toe ook eens doen voor onze fans en de fanclub. In toekomst gaan we misschien zelfs beginnende bands helpen en ondersteunen.’
Sacred Soil of Souls
Guy: ‘Dat is een specialeke. We hebben doelbewust gekozen om deze song op de plaat te zetten. Er moest iets bij zijn dat anders was dan de rest. Het idee kwam van Piet Overstijns (zang) die al een heel eind geleden de tekst voor dit lied had gemaakt.
Wouter: Het bekte niet direct om zijn lyrics op een harde gitaarlijn te zetten en in een hard metalnummer te verwerken.’
Guy: ‘We hadden verschillende invalshoeken uitgeprobeerd om uiteindelijk alles weer te strippen en bij een akoestisch en vocaal nummer te komen. De riff komt van Martijn (gitarist) en live komt de basgitaar van Wouter erbij. Vanavond gaan we het ook spelen. Ik kan dan samen met Stefan en Wouter (drummer) één gaan drinken of vlug eens naar de wc lopen (lacht).’
De nieuwe plaat
Stefan: ‘De titel is er gekomen door een brainstorm. Het moest passen bij de plaat en meteen aanslaan bij de luisteraars. De nummers en artwork liggen allebei in dezelfde lijn. Het plaatje klopt.’
Guy: ‘Het moest catchy klinken! Alles van de plaat werd opgenomen in België en dan verder verwerkt en gemasterd in Zweden door Jens Bogren (Opeth, Amorphis, Paradise Lost, Amon Amarth…). Hij deed ook onze vorige plaat Twin Symbiosis. Een echte krak, fijn om met dit soort mannen samen te werken.’
Wouter: We kunnen misschien ook vermelden dat Bogren naast zijn muzikale job ook bezig is met een zijprojectje ‘Fascination Street Sports Fishing’. We mochten tijdens ons verblijf in Zweden ook eens proeven van deze leuke hobby. We zijn met hem een dagje meegeweest om te gaan vissen op een groot meer in de buurt.
Stefan: ‘Het was een hele leuke ervaring (toont foto’s op smartphone). Het was machtig om na die twee dagen in de studio eens in de natuur van Zweden te vertoeven. Het was een meer ter grote van West-Vlaanderen.‘
Wouter: ‘Op de kaart kun je het wel bijna niet zien liggen (lacht).’
Stefan: ‘We hebben niets gevangen maar dat deed er eigenlijk niet toe (lacht).’
Wouter: ‘We zijn met drie naar Zweden geweest. Bogren was al een eindje bezig met de mixing. In drie dagen hebben we alle tracks doorlopen tot de plaat volledig kon gemasterd worden door Tony Lindgren (Paradise Lost, Kreator, Katatonia…). Met de rest van de band stonden we dagelijks via Skype in contact zodat zij ook konden mee beslissen over hoe de nummers af moesten klinken.
Guy: ‘Die manier van werken liep heel goed. Bogren wil geen studio vol mensen omdat je dan minder vlot kan doordoen. Alle aandacht moet naar de kwaliteit van de muziek kunnen gaan.’
Album artwork
Stefan: ’Ah hier Guy’tje, right up your alley!’
Wouter: ‘Guy hier doet trouwens al ons artwork.’
Guy: ‘Al van bij Twin Symbiosis proberen we met ons album artwork de verhaallijn van de plaat uit te beelden. Nu hebben we met enkele tips geprobeerd om de hoes commercieel te laten opvallen. Zodat ze tussen een heleboel platen in een cd-winkel opvalt en eruit springt. We hebben heel goed gelet op de kleuren en het concept. Aan de hand van de lyrics die geschreven worden door Piet werd het album artwork samengesteld. Zijn teksten zitten vol tegenstellingen, een harlekijn met verdriet bijvoorbeeld (Harlequin’s Grief). Op de hoes moest er dus ook veel contrast zitten. Een engel met zwarte vleugels op een lichtblauwe achtergrond. En natuurlijk de afbrokkelende ruïnes in de verte die een verwijzing zijn naar de titel.’
Stefan: ‘We willen de teloorgang weergeven met toch ergens een tikkeltje hoop in verwerkt.’
Invloeden/Inspiratie
Wouter: ‘We zijn met z’n zessen en we hebben allemaal verschillende interesses. Op muzikaal vlak kan dat gaan van stonerrock tot death metal.’
Guy: ‘Vooral Opeth en Nevermore zijn bands die bij alle zes redelijk hoog scoren.’
Stefan: Als ik één voorbeeld moet kiezen dan is het Maurizio Lacono van Kataklysm. Zelf heb ik nog nooit geprobeerd om een zanger van één van mijn favoriete bands te kopiëren. Onze inspiratie proberen we ook altijd verder te zoeken dan alleen in muziek. Dat kan uit films, literatuur, het dagelijkse leven, jamsessies samen… Je mag dat echt heel ruim zien.
Dump: ‘Bedankt voor jullie tijd en veel succes vanavond.’
(BG)