“De waarheid komt uit een brossers mond”- of was het nu kindermond?

Bosbrossers, verduidelijking over dit thema moet ik alvast niet meer geven. Het domineert immers de media en de Brusselse donderdagen nog meer dan de uitdrukkelijke stank na de ochtendkak van de dag. Dit fenomeen heeft ervoor gezorgd dat donderdag niet meer bekend staat als uitgaansdag voor onze studerende toekomst, maar eerder als uitstapje-naar-de-hoofdstad-dag. Voor mij goed, zolang ze maar met hun poten van ‘Zondag Josdag’ af blijven! Anywhore, de nevenwerkingen hiervan kwamen, zoals verwacht, ook sneller aandraven dan mijn erectie bij het zien van Emma Watson. Voornamelijk de mening van de belastingbetalende volwassen mens was er snel bij. En net zoals bij de meeste thema’s was dit opnieuw Brugge vs Anderlecht, rechts vs links, pipi vs kaka. En ik sta, weliswaar rijkelijk geamuseerd, op de middenlijn te kijken naar alle “argumenten” die weg en weer geslingerd worden. Soms zinnig, maar vaak zo van de pot gerukt dat het aanvoelt als kijken naar Roland Garros voor debielen. Na het aanschouwen van deze debatten van hoge kwaliteit, kijk ik met een andere bril naar onze jeugdige activisten. 

Ik sta er van versteld hoe deze secundaire schoolkindjes dit vanuit het niets hebben teweeggebracht. In mijn tijd waren wij enkel bezig met het ruilen van flippo’s en bevel geven aan onze vrienden om het ‘aan te gaan vragen’ met die rosse van de vijfde klas. En aanschouw generatie nu, persistent little f*ckers, not? Ze staan er, net als onze ‘Gilet Jaune’-mannen: geen organisatie noch leiders of sturing. Gewoon donderdag en Brussel. Zo simpel dat zelfs een drie dagen oude drol op de afspraak aanwezig kan zijn. Dit alles verloopt vreedzaam en zonder een massale boycot of lamlegging van ons Belgische landje (in tegenstelling tot de mama’s en papa’s die soms eens manifesteren). Het verspreidt tevens als een wild vuurtje, mede dankzij sociale media, en het zet andere jongeren aan om ook na te denken over dit thema. Toch inhoudelijker dan de Pokémon-Go fase van twee zomers geleden. Ondertussen wordt hen verweten dat ze niet eens kunnen formuleren wat ze in feite willen. Maar wat verwacht je? Ze zijn gemiddeld 17 jaar. De oudere generatie zegt altijd vol narcisme dat ze beter weet wat goed voor hen is, maar nu groeperen ze zich om aan ons allen te zeggen dat we er eigenlijk de kloten van bakken. Ze willen dat volwassenen, hun ouders, hun grootouders, hun politieke leiders hun werk goed doen, want deze piepjonge generatie moet nog langer op deze planeet vertoeven, dan de galspuwende impotente zakken en zakkinnen op deze wereld (hopelijk toch). Ze weten dus geen oplossing te formuleren; zelfs geen deftige vraag. Maar wees eerlijk, de helft van de uitgesproken meningen die wij de wereld insturen zijn hetzelfde. Iedereen kan een probleem benoemen, maar niet iedereen kan met een oplossing voor de dag komen. En deze jongeren beweren niet dat ze alle oplossingen hebben, maar ze zijn heus niet zo dom om te geloven dat we goed bezig zijn. Dit in tegenstelling tot Joke Schauvliege, die met een bevuilde pamper rondloopt zonder het zelf door te hebben. Ze voelt zich gesterkt door deze betogingen. Ze ziet ze als een signaal dat haar beleid goed is en dan ook maar verder moet worden gezet (namelijk schone lucht kopen in de USSR en Scooby and the Gang verder laten zoeken naar de spookbossen). Moest het beleid dat wordt gevoerd, goed zijn, zouden deze betogingen toch helemaal overbodig zijn, niet?

Ach ja, onze regeringen doen “hun best”, maar dit is eerder een verwijt dan een kwijtschelding van hun incompetentie. Wij als stemmende meerderjarigen zijn hier medeplichtig aan, want wij hebben gestemd op deze geniale leiders van vandaag. Diezelfde leiders die ons één van dé basisbehoeftes van onze maatschappij niet konden garanderen deze winter: energie. Dat was voor mij nu eens een geldige reden om de regering te doen aftreden. Wel de stemmers en leiders van morgen maken duidelijk dat wij niet goed bezig zijn en dat is de essentie van deze hele zaak.

De jeugd is mij nog maar net aan het ontglippen, maar ik kan nu al een met konthaar gevulde bilspleet van een kloof zien tussen de bospoepers van mijn generatie en de bosbrossers van generatie nu. Ik ben blij en trots dat ze brullen om thema’s die er toe doen. Laat ze brullen, laat ze brossen en laten we eens niet luisteren naar wat ze zeggen, maar naar wat ze ermee bedoelen. Of hebben de papa’s en mama’s liever dat zoon en dochterlief brossen om op café te zitten. Ik dacht het niet.

This is The Odd Man saying: Beter de vrijdag gekozen, iedereen houdt van een verlengd weeken