Alcatraz Open Air 2024
9/10/10 Augustus - Lange Munte Kortrijk
Photo report Day 1
Photo report Day 2
Photo report Day 3
Photo report - The People 1
Photo report - The People 2
Photo report - Alcatraz From The Sky
FESTIVAL RECAP
Een verslag van Alcatraz 2024? Het was weeral een fantastisch geslaagde editie en we zijn er volgend jaar zeker graag opnieuw bij. Voila, klaar! Niet voldoende? Tja, als je aandringt dan gaan we er graag nog iets dieper op in en doen we ons best om niet gewoon alles van vorig jaar te herhalen. We onthouden kleine bedenkingen en één grotere, maar vooral veel uitstekende zaken van een festival dat de bezoekers écht centraal stelt en blijft inzetten op een sterke en gevarieerde muzikale line-up, een vriendschappelijke sfeer en gezelligheid en een goede bereikbaarheid. Met de upgrade van een eigen app werd dit jaar nog een knappe troef toegevoegd aan een al winnende hand.
Mijn eerste kennismaking met Alcatraz als reviewer vorig jaar (ik weet het, dat had veel te lang geduurd) was een zeer aangename. Het zorgde er dan ook voor dat de beslissing om dit jaar opnieuw aanwezig te zijn heel snel en eenvoudig gemaakt werd. Het werd dan ook veel makkelijker om de mega-evenementen Graspop en AC/DC in Dessel dit jaar links te laten liggen. De gevangenis aan de terreinen van de Lange Munte in Kortrijk wordt elk jaar aantrekkelijker om er enkele dagen opgesloten te worden en dat was dit jaar niet anders.
Logistiek en terrein
De opbouw van het terrein verliep dit jaar blijkbaar zó vlot dat alles ruim op tijd klaar was. Dus niet tot de laatste minuut moeten doorwerken om alles klaar te krijgen, maar zelfs vrijwilligers naar huis kunnen sturen omdat werkelijk alle werk al gedaan was: dat wijst op een gesmeerde organisatie en een team dat intussen het klappen van de zweep kent. Echt grote veranderingen aan het terrein waren er dit jaar niet, behalve dan dat de hekken hier en daar enkele meters naar achter geschoven waren om het terrein subtiel wat groter te maken en de capaciteit te vergroten. Toch bleef de stelregel van Alcatraz overeind: alles dichtbij zonder te grote afstanden en zonder zot lange rijen of wachttijden.
De 4 podia en de El Presidio-bar lagen op dezelfde plek, al was die laatste dit jaar nog wat uitgebreid met een terras, extra toog en soort serre vanbinnen. Die bleek helaas toch niet bestand tegen het geweld van het enthousiaste publiek en moest in de loop van vrijdag toch ontmanteld worden en de Presidio moest daarvoor ook even ontruimd worden. De halfliterbar kreeg een upgrade tot La Hacienda (tussen The Swamp en de Market) en er was zelfs een heus theater met allerhande shows.
De zitplaatsen naast de Helldorado-tent hadden wel plaats moeten ruimen voor extra eetstanden en foodtrucks. Die werd deels gecompenseerd door mooie, extra zitplaatsen in de doorgang naast de El Presidio en her en der geplaatste tafels en banken. Die zijn uiteraard altijd welkom, maar aan The Morgue stonden enkele van die tafels echt tot vlak aan de tent en dat was niet bevorderlijk voor de doorgang en doorstroming. Maar misschien hadden festivalgangers die zelf wel tot daar gesleept, om uit de zon te zitten. Ook aan de eetkramen naast The Swamp waren er extra zitplaatsen en bovendien onder een zeil, zodat je er fijn beschut tegen regen en zon kon zitten.
Daarnaast blijft de vlotte bereikbaarheid, met de gratis parking aan Kortrijk Xpo en pendelbussen naar het festivalterrein, een ongelofelijk pluspunt. We zagen ook heel wat mensen te voet en met de fiets of bezoekers die zich met taxi’s lieten afzetten.
Wat toiletgelegenheden betreft, durven we niet zeggen of die er dit jaar méér voorzien waren dan vorig jaar. Soms waren de wachtrijen eigenlijk toch te lang. We hadden vooral medelijden met de dames, die toch zeker een kwartier op voorhand al moesten weten of ze naar het toilet moesten. Zowel aan de Helldorado als aan The Swamp was het soms erg druk.
Opvallend was dat het festivalterrein er eigenlijk overal goed bij lag, ondanks de overvloedige regenval van de voorbije 9 à 10 maanden. De meeste festivals hadden daardoor wat praktische problemen dit jaar, maar hier in Kortrijk bleek dat goed mee te vallen. Er lagen heel wat ijzeren platen op cruciale plaatsen en verder was het opvallend dat we vooral ín de Helldorado aan de zijkant zompige plekken aantroffen maar eigenlijk nergens anders.
Bezoekers
Na de succesvolle editie met zo’n 45.000 bezoekers van vorig jaar besliste de organisatie om de capaciteit te vergroten tot 18.000. Dat bleek gerechtvaardigd, want op donderdag waren er al 8.000 festivalgangers, vrijdag waren er ruim 16.000 bezoekers, op zaterdag mocht het bordje ‘uitverkocht’ uitgehangen worden en ook op zondag waren er nog altijd ruim 14.000 bezoekers. Een geluk bij een ongeluk dat die laatste dag iets minder druk was, want door de hitte lagen vele festivalgangers letterlijk onderuit. Zo namen ze meer plaats in en werd het alsnog soms slalommen omdat een doorgang moeilijker te vinden werd.
Het lijkt ons dat de maximale grootte voor het festivalterrein bereikt is en dat er zeker niet méér bezoekers toegelaten moeten worden. Dan verlies je immers de charme van het middelgrote festival dat Alcatraz is. Teveel gevangenen op korte ruimte zorgen ervoor dat het minder gezellig wordt. Er is al een mega-metalfestival in ons land, laat deze Prison dus maar op deze grootte blijven. We willen tenslotte geen schrik krijgen als we ons moeten bukken om onze zeep op te rapen!
Die vele festivalgangers zorgden trouwens weer voor heel wat kleur en variatie. We zagen een waaier aan stijlen en outfits, bij jong(er) en oud(er), bij man, vrouw of x en bij de liefhebbers van de verschillende subgenres. Soms met een hoog rock ‘n’ roll of metalgehalte, soms met grappige shirts en soms eerder met een ‘dad rock’ vibe alias bravere klederdracht en ook dat is helemaal prima. En uiteraard die zotten die zich in een of ander zot pak hijsen, waar we alleen bewondering kunnen hebben voor het feit dat ze zich te pletter willen zweten en dat volhouden!
Animatie
We hebben aan de Tomorrowlands van deze wereld te danken dat festivals een ‘beleving’ moeten zijn. Nu, zolang muziek de hoofdzaak blijft, vinden wij dat prima want de aankleding en invulling van het festival is een lust voor het oog. Althans, voor ons, waarschijnlijk niet zo voor de dancefanaten! Het post-apocalyptische thema bleef uiteraard behouden en werd gewoon nog aangevuld met allerlei coole elementen. De Prison Stage, The Swamp, de Helldorado en La Morgue bleven vertrouwd, alleen waren er meer vuurkorven, meer autowrakken en meer animatie. Het genoemde nieuwe theater met onder andere burleske shows was er daar een van, maar het Canal Metal zorgde er opnieuw voor dat je voortdurend iets te zien had ook waar en wanneer je het niet verwachtte: steltlopers, vuurspuwers, dune buggy’s met (water)kanonnen, de Alcatraz-politie, spellen en wedstrijden enzovoort. De Market was ook uitgebreid en er was een ruim aanbod van shirts, patches, pins, platen en cd’s en allerhande merchandise.
Daarnaast waren er nog heel wat activiteiten waar we zelf niet meteen over mee kunnen praten: op de Graveyard-camping, die vlak naast het terrein ligt, en de Eagle Plaza-glamping zijn we zelf niet verbleven. Maar we hoorden geen enkel onvertogen woord over de camping, die vorig jaar al een serieuze upgrade had gekregen. De foodtrucks, shelters, friend en chill zones, yoga, bijlwerpen, belly sliding en uitgebreid ontbijt werden aangevuld met een airguitar-wedstrijd en oplaadpunten voor gsm’s die volledig op zonne-energie werkten. Op de glamping mag het nog meer zijn met een bar en ontbijt en een eigen lodge, tent of hut, voorzien van stroom, strandstoelen, oordopjes en andere leuke extra’s. Ook over de VIP-ervaring kunnen we ons niet uitspreken maar het feit dat die tickets ruim op voorhand allemaal uitverkocht waren, bewijst dat velen het de moeite waard vinden.
Ruimdenkend en vooruitstrevend als ze zijn op Alcatraz, was er dit jaar ‘The Metal Verse: metal- en rockbeleving 2.0’. We hebben het zelf aan ons voorbij laten gaan maar het werd aangekondigd als ‘een belevingszone waarin je een digitale versie van jezelf kan creëren, het Alcatraz festival op het iconische gevangeniseiland kan beleven en nog veel meer’.
Catering en crew
Helaas blijft de prijs voor eten en drinken stijgen. Dat is een feit waar we het nu eenmaal moeilijk blijven hebben, maar goed, met de prijs van 3,30 euro per bonnetje (en nog wat goedkoper in voorverkoop) blijft Alcatraz toch onder die van vele andere concullega’s. Je krijgt er ook heel wat keuze voor terug, want er was zeker nog meer variatie dan vorig jaar. Naast de usual suspects als frieten, pizza en pasta, kon je Aziatisch eten, nacho’s krijgen, allerhande burgers, vegan food, cocktails, koffie, ijs, pannekoeken en nog veel meer krijgen. Het was soms moeilijk om keuzes te maken, maar we hebben liever dit luxeprobleem dan elke dag in een lange rij staan voor frieten. Het systeem van de herbruikbare beker of frisdrankflesje, waarvoor je aan het begin van je festival(dag) 2 eco-coins kreeg, bleef uiteraard behouden. Het moet nu eenmaal zo, maar het zorgt er ook wel echt voor dat er weinig tot geen bekers en flesjes op het festivalterrein liggen en dat juichen we alleen maar toe.
Opnieuw viel op dat het gros van de medewerkers, zowel professionals als vrijwilligers, erg vriendelijk en begripvol waren. Bands roemden de ontvangst, met vooral een uitstekende catering, en ook meermaals het goede werk van de security die goed aanvoelt waar het om gaat. Ze zorgen er voor dat alles vlot verloopt voor de crowdsurfers, met begrip voor het feit dat dit er nu eenmaal bij hoort. Niet zoals op andere festivals, waar crowdsurfen, stagediven en moshen niet meer mogen.
Gevarieerde line-up
Een uitgebreid muzikaal verslag van Alcatraz 2024 gaan we niet opdienen. Het was alleszins opnieuw een zeer geslaagd weekend met een waarlijk buffet aan opties in zowat alle hardere genres. Vorig jaar was de affiche misschien nog net iets sterker in functie van persoonlijke voorkeuren maar dat zorgde toen vaak voor zware keuzes. Er stonden ruim 110 bands geprogrammeerd en we juichen daarbij vooral toe dat er ook oog is voor talent van eigen bodem: er was een plaatsje op de affiche ingeruimd voor maar liefst 26 Belgische bands! Fantastisch dat die zo ook een duwtje in de rug krijgen en zich kunnen presenteren aan een groter publiek.
Uiteraard zagen we niet al die landgenoten aan het werk maar we stelden wel vast dat elke band die we checkten het prima deed, zoals Mantah, The Killbots, Fire Down Below, Hippotraktor, Arson, Rituals Of The Dead Hand, Pothamus, Cobra The Impaler, Mordkaul. Channel Zero en Funeral Dress blijken ook nog altijd een grote aanhang te hebben, net als Fleddy Melculy. Bij Bizkit Park stond misschien wel het meeste volk dat wij het hele weekend aan de Helldorado gezien hebben! Onze noorderburen deden het trouwens ook niet slecht op zaterdag: eerst trok Epica, met de immer ravissante en de sterren van de hemel zingende Simone Simons, een massa volk naar het hoofdpodium met symfonische metal, daarna ontstond er een ware volksverhuizing naar de Helldorado die helemaal volgepakt stond voor punkrockhelden Heideroosjes.
Je kan bijna geen ‘heavy’ genre bedenken of je kon het checken op een van de 4 podia. Classic, hard, glam of stoner rock, heavy, power, thrash, death, doom, black, prog, symfonische, nu, folk of post metal, sludge, grindcore, punk, punkrock, hardcore, metalcore of deathcore en mogelijke varianten of combinaties daarvan. Persoonlijke uitschieters: The Killbots, Fire Down Below, Hippotraktor, The Ocean, Monkey3 en Paradise Lost op vrijdag. Op zaterdag genoten we van Pro-Pain, Rituals Of The Dead Hand, Pothamus, Testament, Red Fang en Crippled Black Phoenix, dé ontdekking van deze editie voor ons. Zondag blonken Cobra The Impaler, Mordkaul, Conan, Exodus, Baroness en Opeth uit.
Alcatraz 2025
Tijdens het festival werden ook al de eerste namen voor volgend jaar bekendgemaakt. Met headliners als Machine Head, Emperor en Dimmu Borgir kan je al meteen uitpakken natuurlijk. Met Obituary, The Black Dahlia Murder en Suffocation komen de fans van het doodsmetaal al aan hun trekken, terwijl de old school rockers Michael Schenker en Phil Campbell & the Bastard Sons krijgen. Met Ministry en Static-X krijgen we industrial, dat ene genre dat dit jaar ontbrak. Prong mag nog eens terugkomen na hun ijkersterke passage vorig jaar en ook Dope, Fit For A King, Thrown en Crystal Lake komen volgen jaar langs. See you there!
Pics: Steven Tjoen
Rev: Joris Smeets