BLOOD INCANTATION
02/02/2025 - TRIX, Antwerpen
Pics: Istvan Bruggen
Rev: Joris Smeets
Full photo report here!
Het is een warme dag geweest en het belooft nog heter te worden in Trix. Vanavond loopt het kot namelijk helemaal vol voor de uitverkochte show van Blood Incantation en support Minami Deutsch in de Zaal, de gratis toegevoegde show van Concrete Winds en Black Curse in het Café en dan ook nog de Noisesome Release Night in de Club. Blood Incantation bracht in oktober vorig jaar een nieuw album uit en dat stond volgens ons in élke eindejaarslijst in de heavy scene maar ook bij eerder indie-gerichte platformen kregen ze bakken lof voor dat meesterwerk. Het sprak voor zich dat wij er absoluut bij moesten zijn wanneer ze de plaat live kwamen voorstellen op de ‘Absolute Elsewhere European Tour 2025’. Laat het duidelijk zijn dat de torenhoge verwachtingen moeiteloos ingelost werden door een band die op een indrukwekkend hoog stond te musiceren. Het was een absolute topperformance!
Oorspronkelijk waren er twee aparte shows, Blood Incantation in Trix enerzijds en Black Curse en Concrete Winds in Het Bos anderzijds. Ook die laatste twee gooiden vorig jaar hoge ogen met nieuwe releases. Voor de fans van het zwaardere werk een quasi onmogelijke keuze en dus werd er een hele mooie oplossing gevonden door de twee shows samen te voegen. Fijn dat het in deze tijden ook zo kan! Concrete Winds en Black Curse werden toegevoegd als gratis (after)show in Trix maar ondergetekende liet deze twee bands in het Café wel aan zich voorbij gaan. De razende death/grind en rauwe black/death van respectievelijk CW en BC is niet aan ons besteed.
Het voorprogramma op deze tour is Minami Deutsch. We leerden de Japanse band jaren geleden hier in Trix kennen op Desertfest en we waren helemaal mee in hun muzikale trip. We vonden het meteen erg fascinerend dat deze 4 heren pure krautrock brachten, dat hadden we niet direct verwacht van een band uit het land van de rijzende zon. Deze band heeft het genre helemaal in de vingers en weet onze aandacht vast te houden met de typerende ritmes en sound, zowel psychedelisch als hypnotiserend. Het is niet bepaald een ‘harde’ band, maar rockt wel op zijn eigen manier. We horen er ook 60’s en 70’s pyschedelische rock en kosmische, bedwelmende klanken in terug. Op het eerste zicht kan het een vreemde keuze voor het voorprogramma lijken en helaas stond er ook niet veel volk voor Minami Deutsch. Het progressieve en hypnotiserende effect hebben ze alleszins gemeen met de headliners.
De podiumsetup van Blood Incantation is niet overdreven. Een grote backdrop met de afbeelding van de albumhoes van Absolute Elsewhere en aan de twee zijden van het podium een zuil met oplichtende, mysterieuze symbolen: meer heeft het vijftal niet nodig. De nadruk zal namelijk niet liggen op visueel spektakel maar op ongelofelijk knappe, complexe en technisch hoogstaande muziek die toch altijd meeslepend blijft klinken. Muzikaal laat deze band uit Denver, Colorado zich niet beperken of in een hokje stoppen: alles kan en alles mag, zo lijkt het wel.
Dat uit zich al door intro ‘Pocket Calculator’ van Kraftwerk en outro ‘Winds Of Change’ van Scorpions, maar daartussen vooral in de ongrijpbare, progressieve death metal met diverse invloeden van het album ‘Absolute Elsewhere’. Dat innovatieve meesterwerk wordt van begin tot einde gespeeld, al bestaat het maar uit 2 nummers, die elk uit 3 delen (‘tablets’) bestaan. Nadat het ruim 20 minuten durend ‘The Stargate’ gespeeld is, vraagt frontman Paul Riedl aan iemand op de voorste rij om dan ook figuurlijk ‘de plaat om te draaien zodat we de B-kant kunnen spelen’. Dat is dan ‘The Message’, dat ruim 23 minuten lang is. In die 2 epische nummers leiden de 5 muzikanten ons via heavy riffs en brute grunts langs proggy psychedelica naar ambient klanken en opwindende elektronica en synths via rustig kabbelende of zelfs space passages via de typische krautrock ritmes en terug. Ergens middenin het muzikale universum tussen Pink Floyd, Opeth, Rush, Mastodon, Death en Tangerine Dream zou je Blood Incantation kunnen tegenkomen. Als we Absolute Elsewhere dan in het geheel gehoord hebben, speelt de band nog 2 oudere bisnummers omdat ze naar eigen zeggen al zo lang niet meer hier gespeeld hebben. Ons hoor je alvast niet klagen dat we de kosmische death metal van ‘Inner Paths (to Outer Space) en ’Obliquity of the Ecliptic’ ook nog geserveerd kregen op een bedje van muzikale genialiteit! Nu al één van de topconcerten van het jaar.