Avantasia - Here Be Dragons
Bodycount - Merciless
The Cure - Songs of a lost World
Coldplay - Moon Music
The Amity Affliction
Kingdom of Giants -Bleeding star
Agenda
10 JAN
Infected Rain
28 JAN
Novastar
03 FEB
Papa Roach
04 FEB
Rise Against
05 FEB
High Vis
09 FEB
Snow Patrol
09 FEB
Bullet For My Valentine - Trivium
09 FEB
Thundermother
10 FEB
Pantera
14 FEB
Motionless In White
15 FEB
Reverze 2025
16 FEB
Spiritbox
23 FEB
Palefale Swiss
02 MRT
Saxon
02 MRT
Napalm Death
07 MRT
Rebellion Tour XI
12 MRT
Airbourne
14 MRT
God is an Astronaut
16 MRT
Zakk Sabbath
21 MRT
Temperance
21 MRT
Legends Of Rock 2025
26 MRT
Serious Black
26 MRT
Lenny Kravitz
26 MRT
Avantasia 2025
28 MRT
Metal Molly
30 MRT
Samhain 2025
02 APR
Simon McBride
13 APR
Behemoth
14 APR
Rotting Christ
18 APR
Paaspop 2025
25 APR
Tyler The Creator
26 APR
Pixies
26 APR
Sylvie Kreusch
28 APR
Stereophonics
02 MEI
Motorpsycho
10 MEI
Joe Bonamassa
24 MEI
Wildfest
31 MEI
Dunk Festival 2025
08 JUN
South of Heaven Fest
18 JUN
Eagles Of Death Metal
26 JUN
Santana
11 JUL
Sjock festival
05 AUG
Gojira
10 AUG
Alcatraz 2025
17 AUG
Dynamo Metalfest 2025
31 AUG
Deus - Goose
10 OKT
Parkway Drive
18 OKT
Helloween
21 NOV
Larkin Poe
29 NOV
Zornik - The Setlist
02 DEC
Sabaton

Concert report: Mr Bungle

27 JUN 2024
Concert report: Mr Bungle

 

Mr. Bungle

 

24/06/2024 – Poppodium 013 - Tilburg

 

Support Acts: Spotlight + OXBOW

 

 

Rev & Pics: Astrid Callens / @Astrid Callens Photography

 

Na een lange rit, aangekomen in Tilburg. We waren net op tijd voor de afsluiter van Spotlight, maar ik kan helaas niet veel zeggen over hun optreden, omdat ik het gemist heb. Gelukkig was ik wel op tijd om Oxbow, de tweede band van de avond, te zien.

 

Oxbow, het gedurfde kwartet uit San Francisco, begon in de late jaren '80 en staat bekend om hun unieke mengeling van schreeuwende elementen, free jazz en musique concrète. Met albums als "Fuckfest" en "The Narcotic Story" hebben ze een provocatieve en grensverleggende muzikale stijl neergezet. Hun zevende studioalbum, "Thin Black Duke," uitgebracht na een decennium, blijft getuigen van hun uitdagende en onvoorspelbare geluid.

 

Zanger Eugene Robinson betrad het podium in een goudkleurig pak met afgeplakte oren. Het drum- en gitaarwerk waren uitstekend, maar de zang vond ik wat minder. Het klonk saai en levenloos, maar dat is slechts mijn persoonlijke mening. Zijn bindteksten waren moeilijk te begrijpen omdat ze vrij stil waren. Tijdens het optreden wisselde Eugene van outfit naar een gouden Brazilian short en blazer, wat bijdroeg aan de excentrieke sfeer. De belichting droeg bij aan de intensiteit van de muziek en het publiek reageerde enthousiast tussen de nummers door. Hoewel het optreden van Oxbow niet helemaal mijn ding was, leek de rest van het publiek er echt van te genieten.

 

Na een korte podiumombouw was het tijd voor Mr. Bungle, die met wat vertraging aan hun optreden begonnen. Wat volgde was een grandioze show die alle verwachtingen overtrof. Mr. Bungle, de Amerikaanse experimentele rockband opgericht in 1985, is bekend om hun eclectische en grensverleggende muziekstijl, waarbij ze rock vermengen met metal, funk, jazz en meer. Na hun debuutalbum 'Mr. Bungle' in 1991, volgden 'Disco Volante' (1995) en 'California' (1999), die de veelzijdigheid van de band verder toonden. Na een pauze herenigden ze zich in 2020, wat leidde tot een reeks optredens en het uitvoeren van hun demoalbum 'The Raging Wrath of the Easter Bunny'.

 

Van het moment dat Mike Patton het podium betrad en begon te experimenteren met zijn speelgoedtafel vol fluitjes, samples en dierengeluiden, werd duidelijk dat we een unieke show zouden beleven. De setlist bestond voornamelijk uit nummers van "Raging Wrath of the Easter Bunny Demo" en een groot aantal covers, allemaal voorzien van Mr. Bungle's eigen pittige, excentrieke metalmake-overs. De avond begon met een vervormde versie van Strauss's “Also sprach Zarathustra, op. 30”, wat direct de toon zette voor een spectaculaire show.

 

De thrash van de Easter Bunny-nummers was indrukwekkend, vooral dankzij Scott Ian en Dave Lombardo. Ian leverde razendsnelle riffs, terwijl Lombardo met kracht drumde. Hoogtepunten van de avond waren de diverse covers, waaronder een perfecte uitvoering van ‘I’m not in Love’. Mike Patton zong op speelse, theatrale wijze, met een knipoog naar het publiek. Een groot plezier was "My Ass is on Fire" met grappige integraties van Lipps Inc’s “Funkytown” en “Pepto Bismol”, wat zorgde voor een verrassende en leuke ervaring.

 

Eugene Robinson werd door Mike Patton verwelkomd op het podium voor een versie van “World Up My Ass”, waarbij hij weer in zijn gouden outfit schitterde. Patton's vocale veelzijdigheid kwam volledig tot zijn recht in een excentrieke cover van 'Hopelessly Devoted to You'. Ondanks de ongewoon opgewekte toon, bleef hij trouw aan zijn kenmerkende stijl. Zijn humoristische bindteksten, woordspelingen en Dad Jokes voegden een speelse draai toe aan de show.

 

Het hoogtepunt was een krachtige uitvoering van Slayer's 'Hell Awaits' door Scott Ian en Dave Lombardo, waarbij Ian's unieke touch de klassieke thrash-anthem naar nieuwe hoogten tilde. De show was speels en ongelooflijk goed uitgevoerd. Na een krachtig applaus van het publiek volgden toegiften met een chaotische cover van Sepultura's 'Territory' en een hilarische interpretatie van 'All by Myself' als 'Go Fuck Yourself'.

 

Mr. Bungle was gewoonweg fantastisch. Hun creativiteit en speelse benadering van muziek zorgden voor een onvergetelijke avond.

 

Full photo report: Mr Bungle.

 

#mrbungle #mikepatton #trevordunn #treyspruance #davelombardo #scottian #Poppodium031

 

Concert report: Mr Bungle
Concert report: Mr Bungle
Concert report: Mr Bungle
Concert report: Mr Bungle
Concert report: Mr Bungle
Concert report: Mr Bungle
Concert report: Mr Bungle
Concert report: Mr Bungle
Concert report: Mr Bungle
Concert report: Mr Bungle
Concert report: Mr Bungle