RECKLESS LOVE - Turborider
Dit is geen full album maar een voorloper van hun vijfde worp die de naam ‘Turborider’ zal meekrijgen. Op deze maxi-single staan drie songs + bonustrack.
Meer en meer bands kunnen hun sympathie voor de eightiessound niet opzij zetten. Synths, de typische metalgitaarklank en drumklank zijn volop aanwezig. Het geluid van deze hairmetalband is zo opgepoetst dat de rock ‘n’ roll verdwenen is. De cleane zang is braaf en komt er nog bij dat de muziek zeer radiovriendelijk is. Wat niets wegneemt van de klasse dat de individuele muzikanten van deze band hebben. Geweldige leadgitarist trouwens. De betreurde Eddie Vanhalen zal wel één van zijn voorbeelden zijn. De plaat opent met ‘Turborider’. Een Klaus Shulze synth wordt al snel bijgestaan door gitaar én drumaccenten. Na wat studiotruukjes valt de zang in. Waarom de andere instrumenten direct moeten inboeten is mij een raadsel. De song stuikt in elkaar. Onmiddellijk wordt er opnieuw vol gas gegeven. Helaas, het simpele refreintje kan de song niet redden. Bij ‘Eyes of a Maniac’ gaat het er trager aan toe. Een meezingertje op een zeer eenvoudige drumbeat.
‘Outrun’ is top of the pops song anno 1983. Koorzang en Moogsynths…Het roept herinneringen op. We worden getrakteerd op een bonustrack: ‘Gone With a Smile’. Om het in mijn moeder’s taal te verwoorden: “van het zelfde laken een broek.” Soft poprock met meezingrefrein. Deze band klinkt als een mix van de Britse hitmachines uit de jaren tachtig en de glamourbands uit de USA.
Dit is voer voor fans van de eightiessounds die de spirit niet kunnen loslaten.
Guido Grymonprez.