Dropkick Murphy's - For The People
Helloween - Giants & Monsters
Garbage
Epica - Aspiral
Silverstein - Antibloom
Machinehead - Unatoned
Agenda
19 JUL
MAF festival 2025
19 JUL
Rock Herk
03 AUG
LF: Electric Callboy
05 AUG
LF: Gojira
08 AUG
LF: The Smashing Pumpkins
10 AUG
Alcatraz 2025
10 AUG
Lokerse Feesten 2025
11 AUG
Wardruna
13 AUG
Crypta
17 AUG
Dynamo Metalfest 2025
22 AUG
The Browning
24 AUG
Pelagic Fest
27 AUG
Die Krupps
31 AUG
Drift Festival 2025
13 SEPT
Ayreon 30TH anniversary
19 SEPT
Nova Twins
21 SEPT
Primal Fear
24 SEPT
Volbeat
01 OKT
Parkway Drive
02 OKT
Fun Lovin Criminals
04 OKT
Pierce The Veil
07 OKT
Morcheeba
08 OKT
Bleed from Within
11 OKT
Y&T 2025
12 OKT
Thrash of Titans Tour 2025
15 OKT
Disturbed
15 OKT
Wind Rose
18 OKT
Helloween
19 OKT
Desertfest
24 OKT
Ad Infinitum
26 OKT
Blackbriar
26 OKT
Bruges Is Doomed
31 OKT
Leprous
31 OKT
Pro-pain
01 NOV
Turbonegro
02 NOV
Battle Beast
06 NOV
Paradise Lost
07 NOV
Janez Detd
09 NOV
Hanabie
12 NOV
Electric Callboy
13 NOV
Mono
13 NOV
Marilyn Manson
15 NOV
Helldorado
25 NOV
Coldrain
25 NOV
Girlschool
27 NOV
Perturbator
28 NOV
Gojira
29 NOV
Zornik - The Setlist
30 NOV
Nothing More
01 DEC
Lacuna Coil
02 DEC
Sabaton
05 DEC
Ice Nine Kills
05 DEC
LANDMVRKS 2025
06 DEC
Blast From The past 2025
16 DEC
Imminence
14 JAN
Slaughter to Prevail
18 JAN
Epica
12 FEB
Avatar
28 FEB
Motionless In White
28 MRT
Di-rect 2026

Silverstein - Misery Made Me

05 MEI 2022
Silverstein - Misery Made Me

 

Review: SILVERSTEIN – Misery Made Me 

 

Canada,  daar komen deze jongens vandaan.. Als het over rockmuziek gaat staan ze meestal in de schaduw van The United States of America.  Onterecht. Vergis je niet, Canadezen kunnen rocken. Denk maar aan Rush, Arcade Fire, Bryan Adams, Neil Young, etc …

Silverstein is minder bekend dan de hierboven vermelde artiesten, maar kan toch rekenen op een stevige achterban. Een kleine 2 miljoen volgers op Spotify. In 2000 opgericht, na negen albums is er eindelijk hun tiende album, “ Misery Made Me “.

Ken je deze band nog niet ? Verwacht dan een rare mix van punkrock, pop en nu-metal, melodieus en bij momenten stevig en agressief uit de hoek komend.

 

Opener Our Song maakt direct duidelijk wat je mag verwachten. Stevig gitaarwerk, slappy bass, en een tekst over het leren uit je fouten en sterker worden.  Die Alone  , uptempo, pure punkrock, en zanger Shane Told is kwaad, zeer kwaad, op wie ?  Ik denk op een ex, “ whithout me you’re nothing, you’re gonna die all alone “ … duidelijk ! Ultraviolet verrast me, klinkt poppy met een aanstekelijk gitaarriedeltje. Dit zou zo op StuBru gedraaid kunnen worden. Deze muzikanten kunnen een degelijk cathy nummer schrijven, dit lust ik wel. Cold Blood borduurt verder op de catchy tunes van Ultraviolet, maar klinkt voor mij minder verfijnd.

It’s Over, ook hier weer eerder nu-metal, is best te vergelijken met Blink 128, Puddle of Mud, etc… zware, stevige gitaarakkoorden, vette baslijnen, de pauzes op de goeie momenten om dan weer te ontploffen in een wolk van kwaadheid. Ideaal om in de auto te beluisteren, en vooral… vergeet de cruise control niet op te zetten want voor je het weet rij je veel te snel. The Altar_Mary, een mengelmoes van alles wat ik al beschreef over dit album, maar met net iets teveel “ brulboei “ voor mij. Maar dan helemaal op het einde …. super rustig en Justin Bieber – achtig. Raar!

Slow Motion, Don’t Wait Up, meer van ’t zelfde, kan helaas niet bekoren, er gebeurd weinig verrassends. Fast Forward dan maar naar Bankrupt, is een DIKKE middenvinger naar het establishment, politics en macht met creepy gitaarwerk en vrolijke deuntjes gecombineerd. Dit vind ik wel goed. En neem dan de tekst, die staat al een tang op een varken in dit nummer. “The world is a cancer coming for you… “ vrolijk deuntje en deprimerend tekst terzelfdertijd. Knap nummer. Live like this, klinkt helaas weer routineus,  hier verlies ik de aandacht.

Afsluiter Misery, een ballad zowaar. Beter nog, een knappe ballad. Dit is gedurfd. Shane kan veel meer dan kwaad brullen, hij kan ook degelijk zingen. Dit nummer is een “ vreemde eend in de bijt “ maar een mooie afsluiter.

 

Silverstein hun tiende album is degelijk, knap geproducet, en zal de fans zeker bekoren. Voor mij is het net iets te routineus en middelmatig, te weinig afwisselend. Een paar knappe songs, maar teveel van dezelfde trukendoos.  Tja, een oude rocker als mezelf denkt bij Canada nog steeds aan Rush.

 

Alain Mares