Album review; The Amity Affliction - Let The Ocean Take Me (Redux)
Release-Datum: 27.09.2024
Label: Pure Noise Records
Soms voelt muziek als een oude vriend die weer even bij je langskomt, en dat is precies wat Let The Ocean Take Me (Redux) doet. Deze heruitgave van een iconisch album brengt alle bekende elementen terug, maar met een fris, modern jasje dat zowel vertrouwd als verrassend aanvoelt. Alsof je favoriete gerecht net wat pittiger gekruid is – en ja, dat zal voor menig luisteraar wel smaken!
De band heeft de gitaren lager afgestemd, de drums klinken steviger, en Joel Birch’s rauwe schreeuwen snijden nog dieper door je ziel. Waar de originele versie al vol emotie zat, lijkt deze heropname de luisteraar nóg meer mee te slepen in het turbulente innerlijke leven van de frontman. Dit is Amity op hun puurst: intens, compromisloos en recht vanuit het hart.
Toch is niet alles een voltreffer. Ahren Stringer’s zangpartijen missen hier en daar de energie en variatie die het origineel zo pakkend maakte. Soms raken de vocals zelfs wat eentonig, en op die momenten verlies je onvermijdelijk wat aandacht. Het is alsof je even afdwaalt van een gesprek, terwijl je zou willen blijven luisteren. Deze vlakke momenten zorgen ervoor dat sommige nummers niet zo krachtig overkomen als ze zouden kunnen.
Maar eerlijk is eerlijk, Don’t Lean On Me blijft kippenvel oproepen, terwijl My Father’s Son (Redux) een emotionele klap in het gezicht is – en we menen dat op de best mogelijke manier. En hoewel sommige synths misschien wat te prominent in de mix staan, kan je het de band niet verwijten dat ze iets nieuws willen proberen.
Dus ja, het is misschien niet perfect, maar laten we eerlijk zijn: wie van je oude vrienden is dat wel? Let The Ocean Take Me (Redux) is een ode aan het verleden, een herinnering aan hoe ver de band is gekomen, en een knipoog naar wat nog komen gaat. Fans zullen dit album zeker koesteren, ondanks de mindere momenten, en hoewel het misschien wat verdeeldheid zaait, weten de fans dat het altijd een bijzonder plekje hun hart zal hebben.
Rev: Astrid Callens