Amenra Acoustic
Schouwburg Kortrijk – zaterdag 26/09/2020
Storm Odette beloofde ons een bewogen weekend en dat werd het ook: massa’s regen, felle rukwinden, afgerukte takken, we kregen het allemaal.
Was dat ook de voorbode voor het dubbelconcert van de Kortrijkse doommetalband?
Geenszins, zo bleek!
Op weg naar de schouwburg (een ritje van amper 10 minuten) kregen we echter nogmaals het ganse scala aan weerfenomenen over ons heen: we vertrokken met de felle zon die ons zicht verblindde op het natte wegdek, even later kregen we een hevige stortbui, meteen gevolgd door een dubbele regenboog. Alsof we nog een laatste waarschuwing kregen van de weergoden.
Maar die bleken al snel de rust en kalmte teruggevonden te hebben, éénmaal binnen in de schouwburg, die momenteel tijdelijk omgevormd is tot een club-setting met een vlakke vloer.
Daardoor was er ruimte voor een 250-tal toeschouwers, die in bubbel rond het middenvlak zaten waar de band in een cirkel rond elkaar gezeten zou optreden.
De sfeer in de zaal was sereen, respectvol en vol verwachting om eindelijk nog eens een écht concert te kunnen meemaken, in een originele opstelling.
We kregen een compleet ander Amenra te zien en te horen dan wat we van hen gewend zijn.
Geen wall of sound, geen schreeuwende zang, geen dreunende bas, geen videoprojectie.
Wél een verrassend sterk bij stem zingende Colin, regelmatig akoestische gitaren, zeer subtiel drumwerk, zelfs hier en daar een vioolstreek (al vond ik de meerwaarde hier niet overtuigend).
Neem daar dan een perfect uitgekiende lichtshow bij, en een verstild, zeer aandachtig luisterend publiek, en je krijgt een haast sacrale ervaring, alsof we in een kerkdienst zaten voor een black mass.
De bandleden zaten niet voor niets elk op een oude, lage kerkstoel met hoge leuning.
Zoals gewoonlijk geen applaus tussen de nummers, tot na de cover Het Dorp (Zjef Vanuytsel), en daarna sporadisch nog wat. Maar het applaus barstte wél minutenlang los, nadat de bandleden één voor één de arena verlaten hadden en de gitaar-outro op loop werd gezet en stilletjes – samen met de ring van spots, uitdoofde.
Een magistraal concert, een unieke ervaring voor diegene die er bij waren, en een enige kans ook voor de schouwburg om zo eens een ander publiek aan te trekken.
Playlist:
Aorte / Razoreater / Les lieux solitaires / Kathleen / Parabol / Diaken / The dying of light / Wear my crown / Ritual / Het Dorp / Ehre / A Solitary Reign / To go on and live with out / The longest night / Deemoed
Tekst & foto’s : Stefaan Delagrange