Goose
Lotto Arena, 28 oktober 2016
Prima Passionele Professionele Performante Prachtige Pakkende Perfecte Partyende Piekende Platslaande Pleasende Ploffende Goose
“Beste Dave, beste Tom, beste Bert, beste Michael,
Als vriend (vergeef me mijn grootheidswaanzin) en als fan schrijf ik jullie deze brief om mijn ontgoocheling uit te drukken. Jullie slagen er maar niet in om een slecht optreden te geven. Als recensent behoort het namelijk tot mijn takenpakket om optredens met een kritische oog gade te slaan. Na lang vorsen en zoeken met de sterkste loep lukt het me niet ook maar een opmerking te geven. Wederom is het voltallige publiek zwaar uit zijn lood geslagen en zal jullie passage in de Lotto Arena lang blijven nazinderen. De Redactie beschrijft meticuleus en overladen met superlatieven hoe jullie ons in de Goose-wereld hebben geloodst. Zet voor de lichtshow, de songs de uitgekiende playlist en jullie presence een woord: Perfect.
Maar ik ken jullie wereldje op een andere manier. Vier gezworen lads die steevast met een stralende glimlach en enthousiasme in ons gemeenschappelijk kantoor, ook café Den Bras genaamd, binnen wandelen en iedereen begroeten. Een knipoog, een goedendag, een schunnige opmerking, een luisterend oor: niets is jullie teveel. Zelfs een Esseveesupporter krijgt een schouderklopje. Vier lads die met plezier voor mijn beste vriendin een cd signeert en op de foto gaat, waardoor ze haar tweede puberteit intens kan beleven. Vier lads die na een stomend optreden met graagte tijd vrijmaken voor mijn vriend die gekluisterd aan zijn rolstoel nog eens de avond van zijn leven beleefd, waarvoor jullie in alle bescheiden recent nog acte de présence gaven op zijn benefiet. Vier lads die me aanmoedigen wanneer ik met fierheid vertel dat ik eindelijk dat vierde akkoord onder de knie heb.
Laat nu net jullie bescheidenheid, jullie neus voor de goedheid voor de kleine dingen jullie sterkte zijn. Dat maakt, behalve de muziek uiteraard, van jullie wereldtop. En ik overdrijf niet eens. Er valt aan geen mensen te beschrijven hoeveel zielen jullie al gestolen hebben en gelukkig hebben gemaakt.
Zo ook weer vrijdag in de Lotto Arena. Ooit schreef ik over jullie dat het alleen de besten zijn die zich verbeteren. Nu weer. Meteen de beuk erin met Black Gloves. The Lady veert meteen op en verdwijnt in het dansgewoel. Om daarna de volledige tent te mokeren met een van jullie eerste pareltjes: Audience. Gitaren en synths worden gretig ingeruild. Jullie spelen synth op gitaar en gitaar op toetsen. En dan sta ik nog tegelijkertijd met opengesperde muil mij te vergapen aan een ronduit fantastische lichtshow. Jullie weten dat ik niet graag overdrijf, maar het is ronduit de beste lichtshow die ik ooit mocht aanschouwen. Alles klopt als een Turk op een Griek. Jullie moesten meteen verdergaan met Bring it on, Low Mode , Trip, So Long en What you need. Kwestie van het publiek eventjes serieus van hun melk te brengen. What You Need heeft een tune a la Synrise. Het blijft als een heerlijke oorworm definitief ergens achteraan de schedel hangen. Met Control, ja jullie hebben alles perfect onder controle, en met Call me en Cant’t stop me now doen jullie nog en schepje erop. Kan het nog beter? Ja dus. Everybody ’s got a Synrise. Wat een explosie."
Rev: Lode Vanassche
Pics: Tom Van der Stede