Concertreport: King Gizzard & The Lizard Wizard (4/5)
Stomende set vol knotsgekke krakers
De album-teller van King Gizzard & The Lizard Wizard staat in 2017 al op twee wat het totaal sinds hun ontstaan in 2010 aandikt tot tien stuks. Met Flying Microtonal Banana (februari) en Murder Of The Universe (vorige week) brachten deze Aussies twee massieve knoerten vol psychedelische parels uit; en het is nog niet gedaan want er komt dit jaar zeker nog een derde en misschien zelfs nog een vierde schijf. Gelukkig is de kwantiteit recht evenredig met de kwaliteit. Naast de prijs voor gekste bandnaam kunnen ze ook die van meest stomende set vol knotsgekke krakers met gemak wegkapen voor de neus van hun genregenoten.
Een band bestaande uit zeven rasartiesten is eigenlijk een klein orkest, gelijk welk genre gespeeld wordt. Na het voorprogramma mocht het zootje ongeregeld uit Down Under ten tonele verschijnen. Met Rattlesnake kregen we meteen een psychedelische swinger van formaat tegen de bijters. De uitzinnige meute ging geheel op in de bezwerende melodie en kweelde uit volle borst mee: rattlesnake!, rattlesnake!, rattlesnake!... Met een gezonde portie avant-garde à la grootmeester Zappa rockte de formatie uit Melbourne zich een brede boulevard door hun lijvige set. De concertclub was uitverkocht en de zinderende hitte van buiten drong via de boxen binnen in de hijgende zaal. Géén airco-systeem is hier tegen opgewassen.
Ook Nuclear Fusion en Sleep Drifter werden gedreven naar voor gebracht. Bevangen door hallucinerende zweetdampen gingen we volledig op de krankjorum King Gizzard-trip. Het perfecte samenspel van de zevenkoppige formatie zorgde voor zotte taferelen. Dansende lijven, lachende gezichten en parelende voorhoofden waren terecht hun deel. Halverwege brachten de Aussies hun Alter Me/Alter Beast-tracks ten berde. Met de energie die van deze vette strepen hardrock uitgaat kan je heel Kortrijk mee voorzien van licht. De vloer veranderde in lava met een huppelend publiek als gevolg. Robot Stop en The Lord Of The Lighting zorgden naar het einde toe voor enkele muzikale hoogtepunten. De strakke set werd door frontman Stu McKenzie in ontbloot bovenlijf afgewerkt. Dagelijkse kost voor deze gestoorde bende.
‘Who needs drugs if you got King Gizzard & The Lizard Wizard!’
(BG)