Alcatraz preshow 08/07/2016 - Kortrijk
Metal feest op het schouwburgplein
Voor de fans van het betere metalwerk staat het tweede weekend van augustus met fluogeel aangeduid op de kalender. Met een negende editie en een derde keer een tweedaagse kan Alcatraz zonder twijfel tot de belangrijkste zomerfestivals van ons land gerekend worden. De terreinen van de Vives werden, vorig jaar al, om logistieke redenen ingeruild voor de sportvelden van de Lange Munte. Zo had de strakke organisatie nog meer mogelijkheden om er een knallend metalfeestje van te maken.
Op vrijdag 8 juli kon het aftellen naar dit heilige weekend beginnen. Het EK-dorp op het schouwburgplein werd voor de gelegenheid ingepalmd door de Alcatraz-crew en omgetoverd tot de place to be voor al wie zin had in een zomerse festivalavond en dit voor een prikje. Dyscordia, Fleddy Melculy en Channel Zero waren de bands van dienst die de Kortrijkse keien uit de grond deden daveren.
Dyscordia (4,5/5)
Topper uit eigen streek
Met een nieuwe plaat om in te kaderen en een groeiende fanbase zorgden Guy, Piet, Stefan, Wouter, Martijn en Wouter voor een moeilijk te evenaren begin van de avond. Chthonic Star, The Masquerade en Twin Symbiosis werden met een strak tempo op de menigte afgevuurd en gingen binnen als zoete metalkoek. Dyscordia was duidelijk in bloedvorm om er een onvergetelijke festivalzomer van te maken. Voor al wie Words in Ruin nog niet op zijn platenschap heeft staan blinken, je weet wat je te doen staat!
Fleddy Melculy (3,5/5)
Nedermetal is hip
Met een catchy naam en de nodige airplay op Stubru was dit met voorsprong de hotste band van de avond. De eerste rijen voor het podium werden dan ook iets dichter bevolkt en de gemiddelde leeftijd daalde lichtjes. Metal met Nederlandse lyrics is een gedurfde zet die hen voorlopig geen windeieren legt. T-shirt Van Metallica maakte het feestje dat al een tijde aan de gang was compleet. Toch is dit geen spek voor onzen bek.
Channel Zero unplugged (4/5)
Zonder scherpe kantjes
Verandering van spijs doet eten moesten de heerschappen van Channel Zero gedacht hebben. De harde gitaren werden vorig jaar ingeruild voor akoestisch gerief en er werd een heuse theatertournee gekoppeld aan deze gedaanteverandering. Zet daar nog een piano en een strijkkwartet bij en je hebt een beeld van hoe de unplugged versie van deze Belgische metalmastodont er uit ziet. Door dat de scherpe kantjes van hun classics volledig weg zijn konden Franky en zijn doorwinterde muzikanten doorheen de set niet constant imponeren. Er ontbrak iets. Toch waren er genoeg meezingmomenten en randanimatie om het toegestroomde publiek te animeren. Door het uitnodigen van een hele klas kinderen op de bühne werd de toekomst van de fanbase bij deze ook verzekerd, topmoment.
Op naar een volgende editie!
(BG)
Foto's: Tom Van der Stede